Bir erkeğin hayatında tesadüflerden fazlası yoktur. Senin İçin bir tesadüf bile olmadığımı düşünüyorum. Eğer seni azıcıkta olsa tanıya bildiysem birazcıkta olsa seni anlayabildiysem kelimelerin güzelliğinin seni pek alakadar etmediğini görüyorum.Belkide yanılıyorumdur. Ama sanki bir yerlerde bir yanlış var yolunda gitmeyen bir şeyler var. Birini sevebilmek için tanımak lazım .Anlaya bilmek için dinlemek düşünmek . Beni tanımıyorsun hakkımda yeterince bilgiye sahip değilsin .Olma zaten. Bazı şeyleri duymadan hissede biliyorsun. Bazı şeyleri çok hissediyorum . Cümlelerimin sonunda yine eyvallah diyeceğini bildiğim halde yine bir yerlere dokunmaya çalışıyorum. 1-0 mağlup başladığım hayatımda .Bekledim bekledim olmayacak birisine takıldım kaldım. İnsanlarla olan ilişkilerimi bitirdim. Bazılarına köpek gibi yalvardım. Sana ulaşa bilmek için bir bedel ödedim. Bir şeyler çok ağır geldi. Bir anda yüz çevirmelerine dayanamıyor insan. Neden diye soruyorum kendime.Etrafımda işte bu benim kardeşim canımdan çok sevdiğim arkadaşım dediğim herkesi bir bir kaybediyorum çirkin maskeleriyle hemde hep birileri için yaşadım birileri ne der ne düşünür bir şeyleri yapmaya mecburum olmak istediğim yere ulaşa bilmek için tekrar bir bedel ödemem gerekiyor. Canım ne isterse onu yaparım diyemedim ben hiç. Çünkü böyle bir seçeneğim yoktu. Birileri yönlendiriyor bunu yapmak zorundasın diyor yapamazsan hayatınla geleceğinle tehdit ediliyorsun istemesen yarım bırakmak zorunda kalıyorsun . Ben maruz olduğum mecburiyetlerle ne karşına çıkabilirim nede sana rastladığımda seninle konuşa bilirim bana ait olan 11 haneli o basit numarayı bile veremem şuana kadar kimse dokunamadıysa ruhuma mecburiyetlerimin çok büyük payı rolü var bunda .Canım istediği zaman dışarı çıkamadım istediğim kadar mutlu olamadım bir şeylerden birilerinden hep korkarak yaşadım sende olmamalıydın ama bu sefer fena çarptım sanırım ne gelebiliyorum nede gidebiliyorum .Ama olmamalıydın ne yazık ki seçim yapma şansım hiç olmadı .İstediğim halde inandığım halde olmadı sana inandım demiştim hemde çok başladığım noktaya bakarsam elde ettiğim sonuç bir hayal kırıklığı bir inanç felaketi.Belkide beni görebilseydin tanıya bilseydin daha farklı olurdu. Ama bu olumsuzluklarla devam edemeyeceğim yoruluyorum haliyle sürekli aklıma takılan sorular gün gün aklımı kaybetme düşüncelerine sebep oluyor bana zararı sen vermiyorsun bunu kendime ben yapıyorum . Zamansız gelişlerin sayfalarca sarf ettiğim cümlelerim seni düşünmek için beklediğim uykularım Her şeyin başında bir sen var. Hep bir belki var. Hani belki dediğim ama sonunu hiç getiremediğim bir beklenti. Olmuyor tek başıma uğraşamıyorum . Bu bir vazgeçiş değil vazgeçmek için sevmedim bu sadece bir mecburiyet öncelikle bundan kurtulmalıyım . Sonra kaldığım yerden devam etmeliyim belki bıraktığım yerde olmayacaksın ama sadece o belki için bekleyeceğim ama o zamana kadar daha fazla çaba sarf etmeyeceğim hem sende bu sayede kurtulmuş olursun benden toprağı deşmek yerine bir iğneye tutunarak suya dalıp balık avlamayı seçen solucan işte o benim boyun eğmek zorunda kaldığım bir sürü insan Akıl vermek haddime değil ama unutma hayatın boyunca en çok çocukları sev onlar dışında kimseye gereğinden fazla değer verme çünkü sadece çocuklar vazgeçmezler karşılık beklemeden severler yalnızca onlar gitmeyi bilmezler terk etmezler ve sadece onlar sonsuz itaat ederler kendimi sevebileceğim tek sebebim ruhumun bir çocuktan ibaret olması bu yüzden yaşıyorum ben sen hiç pamuk şeker görüp de almamaya ikna olan bir çocuk gördün mü işte öyle sevdim ben seni ...
-Eyvallah çocuk