Sen bir zamanlar bendin.
Şimdi ise kendimden çıkarıyorum seni.

Bugün göğsümün en kırılgan yerine taht kurmuş olan seni
yavaş yavaş, sessizce geri çağırıyorum oradan.

Senin adını söylediğimde
göğsümde bir yankı olurdu eskiden,
şimdi yalnızca sessizlik kalacak.
Çünkü artık orada yaşamayacaksın.

Seninle kurduğum bağın her telini
yavaşça... Devamını Gör

Doldurulması gereken bir boşluk mu, yoksa öylece boş mu kalmalı?
İnsan bazen sadece “boşluktayım” der. O kadar. Tarif bile edemez.
Boşluk, yönsüzlük demektir. Karanlık bir evrende, ne düşüldüğü belli olan bir zemin vardır, ne de oraya varmak mümkün olur.

Düşüyorsun.
Yüksek bir binanın en tepesinden…

Az sonra öleceğini biliyorsun.
Ama o bi... Devamını Gör

Gökyüzü sana ait değil. Göklerde uçma. Mutluluk senin yakanı hiç tutmadı. Çöplüğüne dön. Ve orada... ağla.

Denizler senin değil. Onların büyüsüne kapılma. Dağın zirvesinde deniz yoktur, ve sen o denizi sırtlayıp zirveye taşıyamazsın. Gerçekçi ol. Ağla.

Ağaçların yeşili senin rengin değil. Kendini o renkle boyayamazsın. O yeşilin içinde uyanan... Devamını Gör

İçim sessizce çığlık atıyor. Duygularım karmakarışık, arap saçına dönmüş belki ama inancım şu: Niyetim hiçbir zaman kötü değildi.
Hislerim gerçek — ben sahte olsam bile.
Kötü bir düşünce taşımıyorum içimde.
Sadece... hissettiklerim çok güzel ama bir o kadar da acı verici.
Kendime, "böyle hissetme" diyemiyorum; çünkü bu, benim elimde o... Devamını Gör

Herkes aynı şeyi söylüyor: "Küllerinden doğarsın."
Ama kimse yeni bir yangının iz bırakmayacağını söylemiyor.
Her defasında yeniden başlamak zorunda kalmak, yeniden yanmak değil mi zaten?
Ben artık ex olmuş bir kendime geri dönemem.
Ne zaman "kendine gel" deseler, içimden “Zaten hep kendimden geliyorum,” diyorum.
Ama o ge... Devamını Gör

Bir balık olsaydım, boğulmazdım. Ama ya benim kadar ağlasaydı, kendi gözyaşlarında boğulurdu belki de.

Hep gün batımı suçlanır. Karanlıkla, kötü olaylarla anılır. Oysa gün doğumu sadece yeni umutları taşır mı? Bu ön yargı neden?

Çoğumuz aydınlığı seçer. Ama karanlık, güzelle çirkini ayırmaz, hepsini eşit kılar. Daha adil değil midir? Adaleti ... Devamını Gör

Gidersin.
Gitmen gerektiğinde, gitmek istemesen bile gidersin.
Birilerinden, bir yerlerden gitmek zorunda kalırsın.
Kendi bedeninden bile gidersin; ama kendinden gitmek mümkün değildir.

Oysa ben kendimden gitmek istiyorum.
Kendimi unutmak, silmek, kendimden çıkarmak…
Bu hayata hiç gelmemiş olmak.
İçim keder dolu, kendimi denizlerde boğmak ... Devamını Gör

Yaptığın bir hata, duygularını zehirler. Gördüğün bir görüntü, o görüntüye göre şekillenen düşüncelerini. Önyargı, sevgini. Es kaza söylediğin bir yalan, bütün hayatını zehirler. Belki bu zehirlerin bir panzehiri vardır. Ama iyileşebileceğine inanıyor musun? İyileşmek artık hayal değil.

Hatalar telafi edilebilir mi? Edilemezse affedilebilir mi? ... Devamını Gör

Umut, aslında var olmaması gereken bir duygu. Çünkü umut ettikçe çektiğin acı uzar, içini kazır. Gözlerinde lavlar gibi yaşlar belirince, işte o an tam anlamıyla savunmasızsın. Ama umutsuz değilsin. İçinde minicik bir umut zerresi hala var ve gözlerini ıslatıyor. Umut etmeyi bıraktığında, işte o zaman mutlu olacaksın. Artık ağlamayacaksın.

Umut,... Devamını Gör

Şunu öğrendim ki, insan en çok umutsuz ve mutsuz olduğunda yazar. Yazı, içinde biriken acıların ruhunda patlayıp dışarı sızmasıdır. Acının sadece küçük bir kırıntısıdır o satırlar. Ben de ancak çok mutsuzken şarkı söyleyebilirim.

Bazen öyle anlar olur ki, kendimi dağa taşa vurup, bir yar kıyısına oturup, yağmuru bekleyip, gökyüzüyle birlikte ses... Devamını Gör

Bazen gitmek gerekir. Kısmetin olmayan şeyi zorla kısmet yapamazsın. Acırsın, ağrırsın, susarsın; ama o suskunluk aslında içindeki feryadı temsil eder. Susuyorsun ama sustuklarını birisi duysun istersin. Duymayacak. Ayrılırsın fakat hazır değilsindir. İşte böyle anlarda sadece gözlerin ıslanır. Elin kolun kalkmaz, yüzün ifade yitirmiştir. Sadece gö... Devamını Gör

Kendime karşı serzenişlerim devam ederken yıllar önce Eskişehir'de bir sinemada orta koltuklardan birinde oturan 12 yaşındaki kız çocuğuna doğru yola çıkıyorum.O senenin vizyonda olan popüler bir filmini izliyor.Ama anladığı şey sadece savaş uçaklarında yakışıklı bir pilotun uçması ve aralarda çalan harika bir slow şarkı.Esas kız da güzel.Esas oğla... Devamını Gör

Hayal kurmak da yetenek gerektiriyor. Hayali kurmak kolay da o hayalin devamını getirmek asıl olay. Örneğin ben hayalimde kuş gibi olmak istiyorum. Mutluluğumu, ümitlerimi, gençliğimi ve dahi hayallerimi kanatlarıma takıp uçmak istiyorum. Gökyüzüne salmak istiyorum kendimi. Özgür olmak istiyorum. Buna rağmen bir ağaç gibi olduğum yerde kök salıyoru... Devamını Gör

Kar yağıyor, durmaksızın. Geçmişime, geleceğime, umutlarıma, gençliğime… Sahip olduğum her değere inatla kar yağıyor. Dağılın, gidin; yanın, yıkılın güneş, ay, gece. Artık görmek istemiyorum; ağaçları, denizleri, gökyüzünü, bulutları, kedileri…

Makyajı yok ruhumun. Dümdüz bir duvara tırmanmaya çalışmaktan usandım. Yeşertemeyeceğim ağaçlarım var,... Devamını Gör

İçimi soğutabilmek, biraz da feraha ermek için yarım yamalak, yalandan kelimeler, cümleler, paragraflar oluşturup yazıyorum kendi çapımda. İnsan mutluluğu da mutsuzluğu da kendisi icat ediyormuş. Bunu yaşadım ve öğrendim. Çok düşündüm; varlığım gereksiz. Varlığım hem bana hem etrafıma zarar veriyor.

Anlamıyorum; neden hatıralar insana acı verir ... Devamını Gör

Hiç büyümedim aslında. Hâlâ çocukların oynadığı oyunları onlarla beraber oynamak istiyorum. Çocukça şeyler düşünüyorum. Belki de kaçış bu. 15 yaşımda kaldım. Yıllar geçse de yaşamadım ben. 15 yaşına kadar ne yaşadıysam, o kadar. Sonra zaman beni sürüklerken, çok geride kalan küçük kız çocuğunu kaybettim. Daha kendi sorumluluğumu bile taşıyamamışken... Devamını Gör

Yeni yıl, sadece bir rakam mı? Tabii ki değil. İnsanlar yeni umutlar, yeni beklentilerle hayatın onlara gülümsemesini bekliyor. Mutlu olmak istiyorlar. Yıllar üst üste yıkılmasın, umutlar enkaza dönüşmesin, istekler tahribata uğramasın istiyorlar. Yoksa dünya aynı dünya, güneş aynı güneş, yörünge aynı yörünge. 365 gün 6 saat… İçine acılardan, umuts... Devamını Gör

Yine yeni bir gün, yeni bir şans dediklerinden bir zaman dilimi daha başladı. Her yeni gün yeniden doğuşmuş. Beynimde birbirini tartaklayan olumsuz düşünceler bu yeni günde de beni taciz etmeye devam edecek. Öğleden sonrayı bitirip akşamın ilk saatlerinde uyanacağım; zaten yeni doğmuş olduğum günün büyük kısmı bitmiş olacak. Aklımda kendim için pla... Devamını Gör

Beni evime götür, anne.
Küçük kızın orda kaldı, bulur muyum onu dersin?
Mutluluğunu yakalayabilir miyim yine?
Oysa büyümek istememiştim ben.

Anne, beni evime götür.
Ne kadar imkânsızlığım, acım, gözyaşlarım varsa burada kalsın.
Evimde çocukluğum var. Orda bir kız çocuğu yaşıyor hâlâ.
Ben o kıza dönmek istiyorum.

Tek katlı, derme çatma, ... Devamını Gör

Yalanlarla kirlettim masumiyetimi, sevgimi, kendimi. Hayatımı yalanın kucağına bıraktım. Yuvarlanıp kirlenmesini ve sonra da yok olmasını bekliyorum. Ruhumun derdi çok ve bu dertlerden kaçacak yerim yok. İnsan kendinden uzaklaşabilir fakat dertlerinden uzaklaşamazmış ki zaten insanı kendinden uzaklaştıran yaptığı hatalar ve İçinde depolanan dertler... Devamını Gör