... Devamını Gör

Değneğimle vals yapıyor sonbahar yaprakları.
Gençliğimi hatırlatıyor bir anda.
Nerede o rakslar, tangolar yapan çekici güzel kadın?
"Nerede?" diyorum içimden.
Uzunca bir iç çekiyorum,
Gözlerim doluyor hemen.
Kâğıt helva yediriyor aşıklar birbirine,
Sarmaş dolaş mutlu bir halde.
Yine sen geliyorsun aklıma,
Aynı biz gibi deli divan... Devamını Gör

Önceleri kuşak farkının ne demek olduğunu bilmezdim. Hatta bu tabir çok saçma gelirdi. Bizim zamanımızda şöyle yapılmazdı, böyle yapılmazdı falanlar filanlar. Açıkçası hep abartı bulduğum söylemlerdi. Anneannem isteklerim karşısında sürekli şikayet eder, azla yetinmediğimden, çok şımarık olduğumdan yakınırdı. Kendi kızının yani annemin, benim sah... Devamını Gör

Bunca yıldır köyümden başka bir yer görmedim ben. Kasabamızın adını bile, babamın getirdiği pazar poşetlerinde yazılı olan adreslerden ezberledim. Kışları köy yolu kapandığından ormancının dağ aracıyla gittiğim okulla, muhtarın traktörüne binip sabahın seherinde yada gecenin köründe civar tarlalara gitmek için yola çıkmışlığım var sadece. Ama bi... Devamını Gör

Hayvanlara bakıyorumda ne güzel anlaşıyorlar. Siyah tüylerinden gözleri zar zor belli olan bir kedi, sarı beyaz tüylü başka bir kediyle nasılda güzel şakalaşıyor oyun oynuyor. Yerdeki örme ip yumağını bir o tarafa bir bu tarafa bazende patileri arasından havaya heyecanla fırlatıyorlar. Kendini oyuna kaptıran ve bu heyecanla etrafı bile farketmeyen... Devamını Gör

Bugün tam 25 yıl öncesine gittim...... Devamını Gör

Zaman denilen şey; aslında herkes için bir günün yirmidört saatinden ibaret. Koskoca bir gün diyerek uyandığımız günün akşamı bakıvermişiz hemen gelivermiş. Ne ara kahvaltı yaptık ne ara akşam oldu hesaplaması yapalım duralım. Zaman, akıp geçiyor. Dün yediğimiz yemeği unutan biz, on yıl önce dostumuzla gittiğimiz bir mekanda yediğimiz trileçeyi ye... Devamını Gör

Yeni yeni normalleşme sürecine girerken, aslında ne kadar büyük bir anormallik sınavından geçtiğimizi, hâli hazırda geçiyor olduğumuzu ve bir süre daha geçeceğimizi bilmek beni artık eskisi kadar sinirlendirmiyor.
Fiziksel olmasa da ruhsal olarak aslında hepimiz covid-19’a yakalandık. Yüzümüz sıcaktan kızarsa ateşe yorduk. Halsizlik çökse hastalı... Devamını Gör

Hani hep deriz ya, kapalı mekânlar insanların içini sıkar, ruhunu daraltır diye. Gerçekten de öyledir. Boğulacak gibi olur insan. Nefes alamaz. Hele birde anksiyete varsa kalp ritimlerinde hızlanmalar başlayıverir aniden. Üstüne havada kapalı ve sıkıcıysa of değmeyin keyifsizliğe. İnsan psikolojisini anında yerle bir etmede üzerine yoktur.
Misâl ... Devamını Gör