Kayboluyordum papatyanın tek bir yaprağında. Üstelik papatya falına da bakmıyorum. Çünkü her yaprağı kopardığımda sadece “seviyorum” diyorum. Fallara inancım kalmadı artık. Hep bir umut veriyor içimdeki ateşe. Sönmeye yakın harlıyor da harlıyor. Bundandır ben de kendi işime bakıyorum artık. Sevmişsin, sevmemişsin önemli değil. Ben seni bir ağaç ölü... Devamını Gör