Kaç günümüz yollarda geçti saymadım. Yanımızdaki yiyecekler de gözle görülür şekilde tükenmeye yakındı. Havaların soğuması da bizi daha çok yormuştu. Ne nehir bitmek biliyordu ne de biz durmak biliyorduk. Metehan mütemadiyen söylenip duruyordu, annem "az kaldı" diye diye günlerce yol yürümeye daha çok sabrediyordu, babam da sessiz olun uy... Devamını Gör

Soğuk ve rüzgarlı bir hava olmasına rağmen güneş tepedeydi. Cama yansıyan görüntüm ve dışarıdan görünen çam ağaçları birleşince sanki içimde kocamam bir orman varmış gibi hissederdim ne kadar görünen 3 ağacı geçmese de. Ayrıca sürekli nefesimle camı buluğayıp parmağımla şekiller çizip yazı yazardım. Bazen de ağaç olan kısımları buğulu yapıp içine m... Devamını Gör

Sana sabah nasıl uyandığımı, aslında daha çok "nerede" uyandığımı söylesem çok şaşıracaksın! En başta dediğim gibi sana bu olayın tamamını anlatacağım çünkü eğer bu kısmı atlarsam kafanda bazı soru işaretleri oluşabilir.

Islak çamurun üstüne uyuyup da bir ağaç evde uyandım desem ne derece şaşırırsın bilmem ama ben çok şaşırmıştım. Eve... Devamını Gör

Gökyüzünden aşağı bakmanın huzuru içerisindeydim. sürekli Metehan'la birbirimize aşağıda gördüğümüz farklı yerleri gösterip duruyorduk. Helikopter yükseldikçe bu artık imkansızlaşmaya başladı. Aşağıda seyredecek bir şey kalmamıştı. Sıra yanımızdaki bembeyaz bir pamukşekeri andıran bulutları seyretmekteydi. Yolculuk uzun sürecekti. Yanımızda getirdi... Devamını Gör

Hava çok soğuk değildi fakat yağmur tüm öfkesini birden bire dünyaya kusuyormuşcasına hızla yağıyordu.

Metrobüsü bekleyen insanların şemsiyeleri rüzgardan buruşuyor ve telleri çıkacakmış gibi oluyordu. Bu öyle bir hal alıyor ki, insanın aklından durup deli gömleğiyle onu sıkıca sarıp bağlamak geçiyor. Dakikalarca beklenen metrobüs geldiğinde is... Devamını Gör