Şimdi hayallerimde kapının altından usul usul sızmaya başladı, şu kahvesi azalıp dolan biçare odamdan. İlham perileri sanırım işi bıraktı.
Koca gökyüzünde milyarlarca yıldızdan yalnızca biriyim. Nasıl parlarım bilmiyorum. Bozuk bir lamba gibi belli belirsiz, sanki yanıp yanıp sönüyorum. Ancak başını kaldırıp gökyüzünün o derin siyahına bakan gör... Devamını Gör

Yine gecenin en karanlığında içime düşüyorsun hasret diye. Ah, şu geceler! Hâlâ kulağımda ninni gibi sesin. Anne oluşun, beni uyutuşun. Yüzünün yüzümün önündeki hali zihnimden hiç silinmeyen sahne. Ömrümce hatrımda saklayacağım o bildik tebessümün ve kirpiğini çırpışın.
Oysa bir sarılır, bin öperdin. İçim hiç ürpermez, omuzlarım üşümezdi. Akreb... Devamını Gör

Uzaklardaydın. Ne kadar uzakta, orası neresi hiç düşünmedim. Gelemezdim bir bunu bilirdim. Hasret ne demek onu öğrettin. Bu yüzden senin adın kavuşmak oldu hep. Beklemek oldu, sabır oldu. Ama bir ihtimal hiç olmadı.
Hem zaten yıldızlar kadar burdaydın. Onlar kadar sonsuz ve bir o kadar çepeçevre. Neydi seni böyle benzersiz kılan, aslında hiç çöz... Devamını Gör

Şimdi mısralarca ötede ellerin. Ulaşabilir, dokunabilirim elbet. Uzanabilirim, yokluğunu anlatabilirim. Sesin kulaklarımdan silinmeye yeltenirken hatta, sana gelebilirim.
Hasret kaldık sonu gelmeyen muhabbetlere. Bizi yine biz bitirdik. Kimseye sürçülisan etmedik yani senden benden başka kimseye. Varsa yoksa hep keşkeler. Bu keşkeler bitirdi bi... Devamını Gör

Uzağız şimdi biraz. Sen koca bir denizin karşısında, ben diğer tarafında. Bir gemi süzülüp gidiyor gözümün kenarından. Senin o odunsu sonbahar kokunun yerini denizin yosunlu, hasretli kokusu alıyor. Dalgalar yükseliyor, ben gidişinin ardından gözyaşı döküyorum tez gel diye. Şu İstanbul yine yapıyor bana yapacağını. Koca bir sevdayı omuzlarıma yükl... Devamını Gör

Birini sevdiğimizde sınırları zorlayacak kadar çok seviyoruz. N'apsakta yetmiyor, yetemiyor çabamız ne bize ne de ona. Aşk, yakıyor kavuruyor insanın içini.
Geçen gün bir şiiri mi kaybettimde, ah nasıl üzüldüm. Şimdilerde hatırlayamıyorum bile mısralarını.
Bir kadının badem gözlü, gamzeli bir adama nispet eder gibi küstah bakışlarını anımsıyor... Devamını Gör

Tüm kayıplarıyla, acılarıyla, özlemleriyle aldı götürdü hayat bir yılı daha bizden. Yine kendimize tutamayacağımız bir yığın sözler verdik. Yine, yeni yıla girmeden hemen önce her şeyden pişmanlık duyup iyi biri olmayı hedefledik, daha çalışkan olmayı, istikrarlı olmayı. Geçen bir yılın sonunda çok kırdık, kırıldık, çok canımız yandı, mutlu olduk,... Devamını Gör

Böyle bir şeyleri ardımızda bırakmak isteriz kendimizi bulmak için. Yeni insanlar, gülen yüzler, samimi niyetler dileriz. Çünkü, çevremizdeki karamsarlık oldukça kalabalıklaşmıştır. Tek tip insan artmaya başlamıştır. Farklılaşmaya çalışan her yoldaş aslında aynı yola baş koymuştur. En güzel olmaya çabalarken birbirine benzer olmuşlardır. Ve biz, b... Devamını Gör

Uzakları hayal ediyorum. Uzağı nereyi bilirsem orayı. Bir Fransızca müzik mırıldanıyor kulağımda, ben alıp Kehribar gözlerini gidiyorum buralardan. Uzak neresiyse oraya. Başka bir insan olmaya. Belki daha iyi biri olmak için ya da daha özgür kalabilmek için.
Yollar uzuyor, ben seni daha iyi tanıyorum. Böyle buraların havaları, insanları bizi bi k... Devamını Gör

Bazan nasıl sevdiğini, seveceğini şaşırır insan. Öyle ki; bağırarak, hırpalayarak, öperek hırçınca sevmişizdir. Aşk ya bu, hem kırar hem kırılır. Aşk yüreğini acıtır. Gönlüm sevdadan yana Rû. Sevda ne güzel kelime! Uzun uzadıya yaşamak gibi hayatı. Aklının bin hayal öteye gitmesi gibi, sevda yoksulların zenginliği Rû. Küfür, şiddet yoksunlarının. ... Devamını Gör

Sonbahar yapraklarını döküyor. Kış geliyor ya hani, hislerim köpürüyor bir sıcak çikolata kupasında. Sarılmak istiyor gönlüm kaşları keman bir adama. Çakır gözlü adamlar, kim bilir kaç yürek ötede devam ediyorlar hayatına.
Silenemeyecek yaralar bırakıyoruz isteyerek. Elbette isteyerek! Bu denli ağır darbeler yanlışlıkla olmazdı hiç. Söylerken b... Devamını Gör

Kaybolmuş gibi bir oraya bir buraya sürükleniyorum. Tutup gözlerimi alıyorum gözlerinden. Ellerimi ellerinden kurtarıyorum. Artık biliyorum ki bu aşk iki tarafa da veriyor kırmızı kartını. Ceza vermekten çekinmiyor. Öylesine açık oynuyor, öylesine kırmaktan korkmuyor! O nahoş sözler, yerini iğneleyici laflara bırakıyor. Bilirsin, tozdan bahanelerl... Devamını Gör

Şimdi hiç bilmediğim bir şehirde sabahı gözlüyorum. Gece uzun Rû. Zaman kum saatinden akıp gidiyor. Gitsin, bir adamın kirpikleri parmaklarımda uzuyor. Kokusu ciğerlerime doluyor.
Şimdi bu adam böyle baktıkça bana, Bursa sevdam gittikçe artıyor. Yağmur sırlarımı gökyüzünden damlatıyor.
Yağsın Rû. Deniz yosunlansın, dalgalar boyumu aşsın.
Bu... Devamını Gör

Hissediyorum Rû! Aşkı iliklerime kadar. Karnımda ki kelebeğin doğuşundan biliyorum. Kitaplardan biliyorum, heyecan ve stresin karması, endişeyle harmanlanması. Aşk böyle bir şeymiş. Kirpiklerine kadar hissediyorsun, uçmak istiyorsun kirpiklerinle. Uçuyorsun Rû. Kanatların yok ama cesaretin var, ayakların halâ yerde ama kalbin göklerde. Sonra bir g... Devamını Gör

Masmavi bir deniz düşlüyorum. Yaz akşamındayız. Yakamozun kıyıya vurduğu bir akşamda. Yosun kokusu daha da ağırlaşmış. Sıcak bir rüzgar, omuzlarıma takılıp geçiyo. Yanımda tanıdık hiç kimse yok. Bir ben varım bir de kendim. Başbaşayız, geri kalanlar yazlıkçı. Yaş ortalaması belli 50. Şezlonga uzanmış kitabını okuyanlar, içkisini yudumlayanlar, kad... Devamını Gör

Bazen gidesin gelir. Birinin sözlerinden gaz alırsın, bir fotoğraf görürsün veya bir kitap okursun; arkana bile bakmazsın sonra. Nereye gideceğini bilmezsin ama yol görünmüştür çoktan. Yaşanan onca hikâyeye rağmen, sanki hiç yaşamamışçasına gidersin. Bardağı taşıran son damladır en ufak gider. Sabır taşı çatlar, direnme gücü boyu aşar. Artık ayrıl... Devamını Gör

Şimdi, sert esen bir rüzgarın omuzlarıma değip geçtiğini hissediyorum. Daha şu kadarcık esintiye, kaybolup gidecek güçsüzlükteyim. Saat sabahın körü, geceden kalma soğuk bu saatlere dek yetişmiş. Ürpertiyor içimi, saçlarımı okşuyor.
"Binlerce ama binlerce yıldır yaşıyorum. Bunu göklerden anlıyorum, kendimden anlıyorum biraz" diyor Edip... Devamını Gör

Hayat, elimizdekileri almadan bize bir şey öğretmiyor galiba. Ya da ne bileyim biz kaybetmeyi unutan küçük çocuklarız halâ.

Elimizdekilerin kıymeti ancak bizden gidince anlaşılır ya, fikrimce artık büyümenin vakti geldi. Sen kaç yaşında olursan ol! Kaç yaşında bunun farkına varırsan var, önemli olan bir şeylere halâ sahipken bunun değerini bilm... Devamını Gör