Rûhum ağır gelir bedenime,
Kalbim soğumaz bu ıssız güne.
Ne gelen olur,
Ne de giden bu fakîre.

Rûhum ağır gelir bedenime,
Kalbim ince bir çizginin ortasında dururken,
Anlamsız düşünceler beni alıp savururken,
Nedir bu kör bela, amansız ağma?

Rûhum ağır gelir bedenime,
Bu akledilmeyen düşüncelerden her birine.
Dökülmüş, kırılmış, yar... Devamını Gör

Hali pek de olsa nâhoş,
Amansız bir boşluğa düşmüş, sarhoş.
Nâcizane kulak söyletir herkese,
Islık eşliğinde nâmeler söylerler her beyitte.
Masallar diyarından bir peri kızı.
Esen rüzgar eşliğinde bir tını.
Fırtınalar bir oradan bir buraya savururken her gülü,
Elbet bitecek bu sürgü.
Nice yıllar gezer durur meczup,
Diyarlar vuslat kesilmiş... Devamını Gör

Sevmek ölçülüydü en başında.
Yeterince sevebilmekti.
Sevmenin sırrını çözenler, mesût oldular.
Sevmeyi bilmeyenler helâk...

Kaybetmek şâir...
Helâk olmanın başıysa eğer,
Nasıl anlayacaktı bu insanlar kıymeti.
Kıymet vermeyi ve değer görmeyi.

Değersize değer verilmezdi hani.
Hani vefâsızlara gönül verilmezdi.
Şöyle bir tekzip tutsun ... Devamını Gör

Mâsumiyetin ve varlığın bir olduğu meyustayım.
Gece demlerinde kör ve sağırım.
Issız pervazlarda kaybolmalıyım,
Kaybolabilmem için yalnız kalmalıyım.

Bir volkan patlıyordum içimde.
Volkanın saçtığı ateşti bu,
Ay ışığında dökülen gözyaşlarım.
Gözyaşlarım saçılır kirpiklerimden,
Ve kirpiklerimden fışkırır sessizliğim.

Bir tek O'na dön... Devamını Gör

Kıymet bilen insanlara zaafım var.
Kaderin boynuna sarılmış,
Hakîkat için çırpınmakta olanlara zaafım var.
Hiç kimseyi kırmamak için,
Kendini yalnızlığa adayan insanlara zaafım var.

Ve gülün papatyasına hasretim var.
Güzel açmasına,
Huzur vermesine.
İnsan sevdiğine huzur verir dediler.
Ya sen Havsa'm!
Bana huzûrunu verebilir misin?
B... Devamını Gör

Her şey senden çok uzak Havsa'm.
Bugünler, bu sâniyeler...
Kum saati gibi içimden akan bu hayaller.
Bu özlem içinde kaybolan Yüreğim!
Her cefâda seni aradığım boş bardaklarda,
Yine seni özlemekteyim.

Umûdumu kaybetmemek için seni andığım bu kelîmeler,
Ve hiç gelmeyen ölümler.
Ölümler, koca yürekli Sevdâm!
Ölüm bile benden çok uzak,
Belk... Devamını Gör

Bir sabah seheriydi,
Yürüdüğüm sen.
Bir esen rüzgar,
Hissettiğim sen.

Sen olan bu gölgeler,
Nereye baksam arkamda ben.
Hangi değirmene su taşı bu serüvenler?
Hangi ezgiden hırpalanır bu sezginler?

Her adımda ben olan ayaklarım,
Nasıl da sen gibi yürüyorlardı!
Koşarcasına sevgi dolu bahâra,
Nasıl da coşuyorlardı!

Güneş çıkmalıydı a... Devamını Gör

Bugün saatlerin heceleri geçiyor Üstâdım!
Bugün hecelerin acıları sunuluyor.
Gönlüm sâniyelerce yetîm.
Sâhi yetim neydi?
Yetim kalmak ve yetim olanlara yettim diyebilmek miydi?

Üstâdım!
Gecelerce sunulan bu kör ateş neyin nesi?
Hangi derdimin fesi?
Fesleğenlerde soldu bu bahar,
Daha hangi rengi göstermeli bu sonbahar.

Babam ocağından ... Devamını Gör

Biraz papatyaydı gönlüme düşen.
Biraz hüzün, biraz da huzurluydu bu beden.
Bir çiçeğin ortasındakiydi sevgim,
Sen olmadan yapraklarını tutamayan.

Sevilmekse derdi, severdi.
Bir kış çiçeği olsa üstünü örterdi.
Sarıp sarmalardı yapraklarını,
Her dâim onu korumak için kendi canını hiçe sayar,
Ona rüzgar vursa kendi dallarında kızardı.

... Devamını Gör

Herkes diyarında, muhabbetinde.
Bilmem tecelli mi yoksa kader,
Beni Bir vefâsız yâre yazmışlar.
Ezelden gelmiş gömleğimin rengi,
Akıtsam geçer mi bu kan külünün dengi.

Beni bir vefâsız yâre yazmışlar.
Herkesin dilindedir tanınmayanın ismi.
İsimsiz bir cümledir bu yârenimin acısı,
Vefâ konduramam o yârenime, bu denli acı...

Beni bir v... Devamını Gör

Bak Hayâl!
Bugün günlerden ilkbahar,
İlk çiçek kokusu...
İlk baharın rüzgarı...
İlk senin tebessümün...

Bir güzel gülüşündü beni yıldıran,
Ve o gamzelerin beni benden alan.
O güzel gülüşlerin saklı dursun ardında,
Yoksa seni nasıl savunurum bu baharda.

Seni benden almasınlar,
Eğer alırlarsa gülüşlerim ölür,
Sonra gelir sonbahar,
Gel... Devamını Gör

Bir hayâli taşıdım göklere.
Sessiz ve de sâkin semâya uzanan ellerle.
Ben böyle düşünürken gök taşları çarpışmış Hayâl.
İsmimizi yazmışlar ışıktan gökkubbeye.

Parmaklarıyla göstermiş çocuklar,
Ne muazzam öyküdür bu bir bilsen...
Her yıldız kaydığında duâ eden insanların olduğunu bilmekti.
Uçup konamasamda kaldığım bu semâda mutlu olmayı ... Devamını Gör

Altın kafese konuldu bedenim,
Ne sözüm kaldı, ne dilim.
Bir gün göç eder giderim.
Benim bu bedenim.

Beni bana bıraksınlar.
" Hiç " olmadan bu bedenim,
Beni uzaklara uçursunlar...

Kalmışım demirler arasında,
İnsansız bir ucûbeyim.
Ne beni duyar bu kulaklar,
Ne söyler bu şarkılar,
Her satırda kaleme aldığım,
Âhımdı bu bede... Devamını Gör

Bir metindi sayfalara döktüğüm.
Sayfalarca metinlerie destan yazdığım,
Her bir karede anı biriktirdiğim,
En güzel ayracımdın...

Kuru bir daldı yeşertmeye çalıştığım,
Ne var ki ulaşamadığım bir dağ olmuştu emeklerim.
Anlamayanlar, anlatamıyordu hepsi bu...
Kelimelerin kifâyetsiz kaldığı ölüm döşeğindeyim.

Kitaplarım sessizliğin sesiydi a... Devamını Gör

Biliyorum, bir gün dayanamayacak kalbim...
Bu ıssız kalabalığın ardında kaybolacak küçücük bedenim...
Hiç kimse sesimi duymayacak,
Fırtınalı günlerde kaybolan bir yaprak gibi,
Oradan oraya savrulacak ruhum,
Ne yapmalıyım, sessizce kaybolan içimdeki fon müziğim???

Aç sesini...
Bu son duyacağım günlerim,
Aç ki en son senin bedeninde göç ede... Devamını Gör

"Dünya nâif ruhları üzer." dedi bir meczup.
Çünkü onlar kırılmaların, kırgınlıklarıdır.
Bir olurlar savaşmak için,
Ama bir söz kâfidir yalnız kalmaları için...

İnce dokunur yüreğine nâifliğin.
Düzelmesi ömrünü alır belki...
Belki birini tanır,
Belki aldanır, bu çöl sahralarında ki benim...

Kum saatinden bir sarmal,
İçinde tu... Devamını Gör

Alışamadım...
Anlayamayan düşüncelere,
Ve kalakaldım gecenin ortasında yine tek başıma.
Dağıldım...
Belki demirin pas tutması gibi
Kin tutmaz içim.
Ama yine de kayboldu çiçeklerin içinde gölgelerim.

Anlatırım, anlamazlar.
Söylerim, duymazlar.
Bağırırım ıssız göllere doğru,
Gözyaşlarım dönmesin diye.
Ve bir akıntıya bırakırım,
İçimden ... Devamını Gör

Düşler kurdum akşamüstü.
Uçmak gibi imkansız ama bir o kadar da mütemâdiyen mutluluk veren bir histi.

Dokumacıların dokuduğu kumaştın meselâ.
İlmek ilmek işlenen ve bir o kadar da zarifti dokumaların.
Ellemeye bile kıyamadığım gönül ipimdin.
Şimdi şu örümceklerin yaptığı bir tutam sen...
Yaprak üstü duran ben...
Kopma dallarımdan,
Yoksa n... Devamını Gör

Çocuktum.
Bir o kadar da nazlı.
Severdim her şeyi ince ayrıntısına kadar.
Ne mi çıkardı?

Meselâ çiçekti ömrüm,
Güzel kokular saçan.
Belli mevsimde ayrı ayrı renkleri olan,
Gece gündüz açan,
Tomurcukları her tarafta dolaşan,
İnce bir çizgiydi.

Bütün çocuklar mutlu olsun diye,
Papatyalar açan ben...
Her koşulda oyunlar bulan,
Ve şark... Devamını Gör

Uçmaktı hayâlim.
Bir an evvel buradan göçmekti.
Uzak...
Hem de çok uzaklara gitmek...

Bir kuş olsaydım masmâvi.
Engebeli yolları aşsaydım rüzgar eşliğinde.
Kanatlarıma dokunsaydı o esen fırtınalar.
Belki savururdu oradan oraya.
Ama yine de özgür olurdu bu bedenim.

Çırpınışlarımla semâya yükselseydim ebedî.
Ve kalsaydım o sisli bulutla... Devamını Gör