Seni anlattı bu yağmurlar,
Tek tek neler yaptığını,
Hece hece kalemime yazıldı,
Alnımdan dökülen damlalar.

Seni söylerken her satırımda,
İki kaşının ortasındaki tek çizgiyi.
Bûseler saçtığında etrâfına,
Yanaklarında çukurlaşan gamzelerini.

Alacakaranlıktı bir akşamüstü.
Kızıla bürünmüştü etraf,
Âdetâ seni kıskanmış gibiydiler,
Her mı... Devamını Gör

Düştüm yine yollara,
Bu bedenle çürümüş etlerin üzerinden.
Bir bir geçerken ayaklarım,
Kalakaldım sözlerin yetersiz kaldığı bu ölümlü toprakta.

Düştüm yine yollara.
Kendimi ararken, mecnuna takılmış aklım.
Aklım takılı kalmış o rûha.
Leyla için ağlamazken gözlerim,
Dolu vermiş bir anda.

Anlayamıyorum.
Öksüz kalmış gözlerim,
Gerçek aş... Devamını Gör

Bir gölge tutturdum,
Gecenin meltemine.
Ve bir pırıltı yakaladım,
Senin kalbinde.

Bir yudum karanlık yuttum,
İliklerimde hissettiğim demi,
Damarlarımda dolaşan karanlığın gölgesi,
Seni bana getirsin.

Yüzüne hasretim.
Gönlüm mutmâin olmaz bu evrende.
Sensizken bu ruhum,
Işık girmez kalbime.

Şimdi nerdesin, bilmiyorum.
Nereye bakar... Devamını Gör

Kalbime doğan güneşin batışını izlemek gibiydi,
Sessizce sensizliğe mahkûm edilmek.
Ya da gölge tutmak bir yaprağın altında,
Sensizlikte ölüme yakın,
Sessiz ve sâkin bir uykuya dalmak.

Kalbime doğan güneşin batışını izlemek gibiydi,
Sessizce sensizliğe mahkûm edilmek.
Saf bir duyguydu yalnızlık esâsen.
Ne sen varsın o an, ne de kalbime do... Devamını Gör

Gel artık ömrüm.
Ölümün yakın olduğu bu toprakta neredesin?
Neredesin nûrum?
Gelmeyen bahârım mısın?
Gelemeyen nefesim,
Esmeyen yelim misin?

Bir umûdun rüzgarına sarılmaktayım,
Gâfil gelen bu yabancılara karşı.
Ne yapabilirim ki sensiz bu kır güneşinde.
Seninle olmamalıydım.
Üstüme örtülen bu kara toprakta,
Çiçek açmalıydım.

Senin... Devamını Gör

Bunca hüzün, bunca gözyaşı,
Seni beklediğim içindir.
Bu yufka yüreğimin kırılması,
Bu sessiz bakışlarım,
Seni andığım içindir.

Kör kuyularda ki karanlığa,
Ömrüm demek gelir içimden.
Bir ömür boyu, seninle yaşayayım diye.
Özlem kokusunu buram buram çekeyim,
Yanlızca seninle ağlayıp, seninle güleyim.
Kendimi sana yâr,
Hayata küs eyleyeyi... Devamını Gör

Sana rastlamama kaç kitap kaldı acaba?
Kaç şarkı?
Kaç adım?
Kaç mevsim?
Kaç insan?

Sana rastlamama kaç kitap kaldı acaba?
Belki de kitaplar anlatamadığı için seni hâlâ bulamıyorum.
Seni, ne bir hikâye,
Ne bir cümle,
Ne de olağanüstü hayatlar anlatır.
Çünkü sen sâdece güneşimin batmayan, son damla ışığısın.

Bunca yıl sönmemiş sensiz u... Devamını Gör

Hangi sesi işitsem,
Onun sesinden güzel olmadığını bilirim.
Bir kere de olsa,
Onun ıslandığı yağmurda ıslansam.
Kokladığı çiçek olsam,
Görmeye mazhâr olsam,
Yeşil kubbeni izlesem Medînem.

Muhammed'in yoluna hasret kaldı gönlüm.
Nice umutlar gördüm ki,
Âşığına derbeder olmuş.
Gönlüne hüzün,
Gözlerine yaşlar dolmuş.

Ben ki o yağmurda... Devamını Gör

Umut ve umutsuzluk öyle bir şey ki,
Umut; seni hayata bağlarken,
Umutsuzluk; ruhunu diri diri toprağa gömer.

Bâzen güneş doğmadan uyuyamam.
Sanki tüm kötülükler sabahına yok olurmuş gibi.
Açar camı kollarım.
Şehrin eşsiz kokularını.
Islak ormanların güzellikleri gibi.
En azından öyle hissederim, betondan kaplı çiçekleri.

En azından öyl... Devamını Gör

Bir söz misâliydi kelimeler.
Ama kelimelerin kifayetsiz kaldığı boşluktu özlem.
Sâdece özlemek miydi sevgi?
Yoksa yokluğunda sarılmak mı?
Ve bir ölümdü açılan çiçeğe duyulan sevgi.
Uzaktan seviyorum seni.
En güzel güneşin senin tenine dokunduğu an, seni kıskandığım gibi.
Bir gülüşünle kahkahaya boğulurcasına çok ama çok seviyorum.
Hem de se... Devamını Gör

Neyimi alma benden ey yârim!!!
Sen ki ney gibi sar bütün bedenimi.
Neyim!!!
Ruhumu sardığın gibi sar yaramı.
Çünkü sâdece o bilir yarayı, yaradanı.
O öyle bir sesdir ki kalbime nur, gönlüme ateşi düşüren.
Sen ki sâdece beni saran gözlerinle gönlüme düşen.
Sen benim notamda bulunan yolumsun.
Yolumu aydınlat o güzel sesinle.
Gör dışarıda ki ... Devamını Gör

Huzur, bâzen usulca yağan yağmurun sesi,
bâzen de umutla semâya ulaşan
duânın neticesidir.

Bâzen dolu dolu gözlerle kaldırdığın
başın, hüzün çökse bile yüreğinde
mutluluğu hissettiğin yerdir.

Attığın her adımda onu andığın ve
... Devamını Gör

Mâdem her şey sevmekten ibâret,
Sevmek bir gerçek,
Ümîdin bir hayâlinse,
Anlaşılmak ise gerçekse,
Ne yapmalı bu mütemâdiyen sana yüz çevirmiş dünyaya.

Meğer sevilmekmiş murâdın,
En hakiki sevgiliyi bulduktan sonra.
En sert rüzgarlara karşı geldikten sonra,
Ve en içten dileklerini sunduktan sonra,
Tâki gerçek dostunu bulduğunda,
... Devamını Gör

Nedir bu zulüm, bu keder?
Madem bu kadar acı varsa, nedir bu zulmedenler?
En gerçek hakikattir aslında doğru,
En mâsum duygudur sevmek, tan yerinden doğuncaya kadar...

Hidâyettir bazen ışık,
İyiye veya kötüye benzemek,
Müşkül bir durumdur, gerçek.
Can damarının attığı yerdir meselâ,
Eğriyse eğri, doğruysa doğrudur.
Eğilir bütün düşmanlar... Devamını Gör

Bazen iki çift söz, iki çift göz yeter yüreğinin daralmasına.
Bazen ise en yakınındır sana kötülüğü meyletmesi.
Bazen de gördüğün ve yaşadığın anıların bir bir ortaya çıkması.
İşte bundandır ki her zerreni hüzünle geçirmeye müstehaktır gönül.
Ne konuşur, ne ağlar, ne kanar, ne de sana söyler derdini.
Sâdece ve sâdece kabuk bağlamış dışı, içi i... Devamını Gör

Bir insan edinmişsindir kendine,
Bir şarkı edinmişsindir, bir umut.
Güzelsindirde oldukça, çocuksundur da...

Bir yurt edinmişsindir gönüllere. Bir elma ağacı gibi büyümüştür dalların sevgiyle.
Ve bir o kadar da mazlumdur açamayan çiçeklere.
Kaderdir belki açmaması ama sen yine umut dolusundur o günlere.
Israrcısındır, hırçın dalgalı okyanus... Devamını Gör