"Dünya nâif ruhları üzer." dedi bir meczup.
Çünkü onlar kırılmaların, kırgınlıklarıdır.
Bir olurlar savaşmak için,
Ama bir söz kâfidir yalnız kalmaları için...

İnce dokunur yüreğine nâifliğin.
Düzelmesi ömrünü alır belki...
Belki birini tanır,
Belki aldanır, bu çöl sahralarında ki benim...

Kum saatinden bir sarmal,
İçinde tu... Devamını Gör

Alışamadım...
Anlayamayan düşüncelere,
Ve kalakaldım gecenin ortasında yine tek başıma.
Dağıldım...
Belki demirin pas tutması gibi
Kin tutmaz içim.
Ama yine de kayboldu çiçeklerin içinde gölgelerim.

Anlatırım, anlamazlar.
Söylerim, duymazlar.
Bağırırım ıssız göllere doğru,
Gözyaşlarım dönmesin diye.
Ve bir akıntıya bırakırım,
İçimden ... Devamını Gör

Düşler kurdum akşamüstü.
Uçmak gibi imkansız ama bir o kadar da mütemâdiyen mutluluk veren bir histi.

Dokumacıların dokuduğu kumaştın meselâ.
İlmek ilmek işlenen ve bir o kadar da zarifti dokumaların.
Ellemeye bile kıyamadığım gönül ipimdin.
Şimdi şu örümceklerin yaptığı bir tutam sen...
Yaprak üstü duran ben...
Kopma dallarımdan,
Yoksa n... Devamını Gör

Çocuktum.
Bir o kadar da nazlı.
Severdim her şeyi ince ayrıntısına kadar.
Ne mi çıkardı?

Meselâ çiçekti ömrüm,
Güzel kokular saçan.
Belli mevsimde ayrı ayrı renkleri olan,
Gece gündüz açan,
Tomurcukları her tarafta dolaşan,
İnce bir çizgiydi.

Bütün çocuklar mutlu olsun diye,
Papatyalar açan ben...
Her koşulda oyunlar bulan,
Ve şark... Devamını Gör

Uçmaktı hayâlim.
Bir an evvel buradan göçmekti.
Uzak...
Hem de çok uzaklara gitmek...

Bir kuş olsaydım masmâvi.
Engebeli yolları aşsaydım rüzgar eşliğinde.
Kanatlarıma dokunsaydı o esen fırtınalar.
Belki savururdu oradan oraya.
Ama yine de özgür olurdu bu bedenim.

Çırpınışlarımla semâya yükselseydim ebedî.
Ve kalsaydım o sisli bulutla... Devamını Gör

Doğduğum mevsimin 23'ü
Asfaltlı yoldan uçurumlara akan bir virajlı yol...
Bir an son oldum, kayboldum.
Ve bir beş sâniye, yok oldum.

Çınlamalar tuttu kulaklarımı,
Başa çıkamayan cam yarıkları.
Etrâfımda sessiz bir uğultu.
Soğuktan buz tâneleri akıyordu, yığın yığın.

Kalbim hançer gibi keskin,
Nereye baksam delecek gibi ,sessiz.
Puslu... Devamını Gör

Söyle sevdiğim!
Uzak diyaların türküsünde.
Bir peri masalı uçsun, kanatlarının ardından.
Beni çağırsın sisli bulutların arasından.

Söyle sevdiğim!
Bir yağmur parçası düştü yüzüme.
Süzülen kirpiklerimin arasından, aktı içime.
Ruhum öyle ölmez,
Korkma benden.
Yalanlı yollara düşmez bu evren,
Korkma benden.

Söyle sevdiğim!
Düş olan y... Devamını Gör

Ey damarlarım!
Ey kederini gama vurmuş gönüllü dudaklarım!
Mâsumiyetin hırçın rüzgarından sana sesleniyorum.
Yağ içime,
Dökül kalem kalem,
Çizil alnıma.
Uyansın devler!
Uyansın kurtsuz puslu ekinler!
Yağ içime,
Arındır derdimi.

Âşikâr olsun ekin tarlalarındaki buğdalar.
Tâne tâne ayrılsın yapraklarım.
Bereketim olmaszan nasıl açarım?
... Devamını Gör

Mutluluk neydi?
Mutluluk, kendine yetebilmekti.
Hüznünde, acında, kalbinin içi daraldığında,
Veyâhut sıkıntıya düştüğünde hiç kimseye belli etmemektir aslında.

Ve ansızın mutlu oluşunda,
Kendini hatırlamaktır.
Hep dimdik ayakta durmaktır yalnızlık.
Kendini sorguya çekmektir bâzen.
Bâzen de duvarlar içindeki bedeninle,
Yapayalnız kalmak... Devamını Gör

Yapma!

İnsanlar sana kapıyı gösteriyor,
Sen hâlâ pencerelerine çiçek koyuyorsun,
Yapma!!!

Bu kalabalık sokaklarda kalmışsın,
Çıkmaz ışıklara dolanmışsın,
Lambalarını yakan yok.
Yapma!!!

Kendi rûhunu bastırıyorsun,
Ve eşsiz sessizliğe yol almışsın,
Yapayalnız çöl sahrâsında kalmışsın.
Yapma!!!

Hâlâ neyi üsteliyorsun ey içim!
... Devamını Gör

Züleyha gibi olmaktı murâdım,
Gerçek sevdâyı bulmaktı sonum,
Ve hep onun için gözyaşı dökmekti ömrüm.

Ne olurdu bir Yusuf'a sevdâlı olmasam,
Ne çıkardı Züleyha gibi gözlerim kör olmasaydı.
Aman gönlüm!
Sen Züleyha'nın aşkını kör ve dilsiz mi sandın?
O dünyevî sevdâsından, gecesini gündüzünü yağmur gibi akıttı da,
Gerçek sevgilisine ulaş... Devamını Gör

Ölümde huzur,
Yaşamda ölüm gibi olsun hasret.
Bundan böyle her gününü saçsın etrâfına.
Ve o mukadder boyunluğu takmalıdır göğsüne.

Ya bir vefâ vardır gönlünde,
Ya da çoktan vâr oluşunun ezgisinde.
Ya bir huzurdur umut,
Ya da gönülden gönüle süzülen melodi kokusu.

Mâsumdu sesler.
En güzeli de saftı, her mırıldanış türküsü.
Doğada âhe... Devamını Gör

Keremin gönlünde esirdi Aslı,
Ya yanmasalardı?
O zaman daha çok incinmez miydi,
O sevdâ yürekli mısrâları?

O zaman dillere destan olur muydu aşkları?
İncinmişlerdi kara toprağa,
İncinmişlerdi,
Sevdâlarını anlamayanlara karşı.
Elden ne gelirdi tutuşmaktan başka,
Kül olana kadar yanmaya...

Hep böyle imtihan etmez miydi bizi Yaradan.
... Devamını Gör

Bir câmi olmuştu avuç içim.
Her baktığımda sana anan ellerim.
Bir hülyâ gibiyken,
Neden ben bu çağın askeriyim.

Beni de al, vapurların gizlendiği yerden.
Bir olalım be hayâl!
Pir olalım.
Bir umut içinde kaybolalım.

Bakanlar deli sansın,
Mecnun desinler ne ki.
Gel bir duâ olsun yüreğimiz.
Belki sesimiz duyulmaz,
Belki akan sular duru... Devamını Gör

Bilinmezler yorar mı insanı?
Ey deli gönül!
Bunu anlamayacak kadar hâlâ neyin çabasını veriyorsun kendi içinde.

Bak içindeki yorgunluğa.
Günlerin geçtiği bu cenderede, göremiyor musun?
Yapma!!!
Yıpranırsın, kırılsın güneşin saçtığı ışıklar gibi.

Her şey de böyle başlar ya,
Bütün sevgilerin çatlayıp, su akıttığı yer tam da burasıdır.
Uf... Devamını Gör

Büyük mutluluklar peşindedir insan.
Zâten yaratılışındandır ya,
Nankörlüğünün aç gözlülüğü.
Nedir ey Ademoğlu!
Bu kara kuru nefsin yenilgisi.

Büyük mutluluklar arama.
Ararken yıpranırsın, kırılırsın bir dal gibi.
En ufak şeyde mutlu ol!
Güneşin tenine dokunuşu,
Kuş sesinin bedenine fısıldaması gibi.

En eskiydi umûdun kalbi.
Hayâlini ... Devamını Gör

Dünya çok küçük çocuk.
Zaman bitmez dersin, akıp gider.
Aldığın nefes bir önceki nefesin gibi değildir.
Her hücrende öyledir ya zâten,
Bir an varsındır,
Bir zaman yoksundur.

Uçurtma olur bu rûhun.
Ama ipinin kesildiği zamânı hatırlamak istemezsin.
Her şey geçiyor çocuk.
Günler, saatler, dakikalar, saniyeler ve kendin.
Kendin çocuk.

S... Devamını Gör

Susmak acı,
Konuşmak ise çâresiz.
Ne yapmalı bu ruhlar.
Her gönle giremez ki sevsin,
Her gönülden de çıkamaz ki unutulsun.

Kalptir meyus olan.
Kırgındır bâzen.
Bâzen olmayacak duâya âmin demektir.
Âminlerinde " helalim" demektir.

Az ile yetinmeli insan.
Meselâ sevmenin de azı olsun.
Sonunda üzülen sensin,
Ömrün ne ki yazık... Devamını Gör

Adı sevdânız olsun bu yeryüzü cennetinde.
Kıymet bilin,
Vefâ bilin,
Fedâkârlık öğretin çocuklara.

Merhameti doldurun gözyaşlarına.
Bunları öğretin o asil ruhlara.
Kırmayın! İncitmeyin, küçücük bedenleri.
Büyüdüler diye çocukluklarını çalmayın!
Her şey onların içindeki gülümsemede.

Bâzen olur ya hani,
Bir tebessüm edersin evrene,
Ve b... Devamını Gör

Bir yaprak düştü gönlüme.
Sonbaharın rüzgarı esti tenime.
Üşüdüm bir parça yağmurlu gecede.
Ne yapmalıyım sevdâm?
Bu ıssız esrârengizde.

Bâzen kışın ortasındayım,
Sen çiçek açmayınca.
Bâzen de bir yazın içindeyim,
Kavrulmaktayım senin gölgen olmayınca.
Bâzen sen esersin günüme,
Bir bûseler kondurur bu kokun içime.

İlkbaharımsın.
Gün... Devamını Gör