Dedemle  birlikte Yusufeli'ye ikinci kez gittigimizde Zuhre'yi yazdan bu yana ilk kez semerci dükkanın önünden geçerken karşı kaldırımda  görmüştüm...Zuhre ve iki kişi karşı kaldırımda  kumaş ve bez satılan bir  dükkanının önünde bekliyorlardı...  Zuhre'nin beni görmediğini düşünüyordum ki birden bana doğru başını çevirdi. Bir süre bana baktığını ... Devamını Gör

Yaz ortasında hemen herkesin katıldığı ve kimi zaman şenlik gibi geçen günler gelirdi.Köydeki  Harman tahtası olarak bilinen malzeme kevre olarak bilinirdi. Kevre geniş bir ağactan yapılır,tek parça olmasi makbuldu.Şekil verilerek kullanilacak hale getirilirdi.Altına  çayğara taşlarından altı keskin olacak ş... Devamını Gör

Nenem, yaz akşamları kimi zaman cazı hikayesi anlatırdı.Bunu köydeki çocuklara anlatmazdı ama beni her defasında korkutmak için anlatmaya can atardı... Işte  o akşamların birinde taskopruden geçip akşam namazından gelenlere bakar gibi yaparak nenem söze şöyle  başladı:
Yusufeli’de en yaygın halk inancı, cazi inancidir ve tüm  Yusufeli’de bilinir. ... Devamını Gör

Taskopru henüz yapılmamisken
Çoruh Nehri üstünde kayık taşımacılığı yapan kayıkçılarin fotoğrafını dedemin saklı defterinin ardında bulmuştum.Aslında dedemin devamlı oturduğu divanına düşürmüştü bu fotoğrafı  herhalde...  Fotograf in arkasında yıl: 1882 Dmitri İvanoviç Ermakov yazıyordu..  Dedem bir gün bu... Devamını Gör

Dursun dayi kahveye elinde el yazmasi bir Kurani Kerim ile gelmişti  iki gün önce... Şaşkın baskinlarin ortasında  kahvedekilere  selam verip bir köşeye geçti Dursun dayı.  Yusufeli' nin  ilmi ile öne  çıkan  Kirtan Efendi şunları söylemeye başladı :
18 nci yüzyılda  yani 1700 lu yıllarda yaşamış Efendigil hanesinden olan Kirtan Efendi nin asıl ... Devamını Gör

Köyümuz Morkaya'nin günümüze aktarılan efsane,hikaye yada rivayetlerinden 1850 yillara kadar savaş ve yaşam ile ilgili bazi bilgilere ulaşilmaktadir. Savaş yıllarının acı gerçeğinden biri de kaybolan sulalelerdi. Cumhuriyet öncesi Osmanlı döneminde sürekli savaş yıllari yaşanmiş,Cumhuriyet kurulurken de çetin ve ağir kayıplara sebep olan savaşlar o... Devamını Gör

Alemşah  köyünde  vaktiyle  meczup bir  derviş vardı. Köydekilerin söylediklerine göre bu zat, zamanında buradan geçerken bir soluklanma sırasında  yöre sakinlerinden birinin kızına gönlünü kaptırmıştı. Kızın bundan haberi yoktu lakin babası olacak Şemsi dayı  bunu her nasılsa duymuş ve meczubu,  adam tutup bir güzel dövdurmustu... Feci sekilde döv... Devamını Gör

Her yil mart ayının başında  ayyıldızlı al bayrağımız Taşkoprunun  ortasındaki kemere  asilir ve Çoruh'un akıp giden sularına bin bir gizemi fisildardi.  Birinci Dünya Savaşı'nı gören gazilerin  gözlerinden süzülen yaşları albayragimizin asilmasiyla bir kat daha artar ve savaş anıları ve kahramanlık hikayel... Devamını Gör

Yeni yil yeni umutlar yeni hayaller demek... Bizim köyde yeni yıl taze karların uzun gecelere armağanı gibidir... Yer gök beyaz bir dünya gibi yeniden kurulur, evler yağan karlarla kimi zaman görünmez bir hal alırdı ... 

Ilkbahar ise  yaramaz bir çocuk huysuzlugu gibi geçmişti bu sene... Bu sene diyorum ... Devamını Gör

Bir yıl sonra Mayis in 16'nda saat 12:00 gibi  köye daha önce gelen memurlar yine gelmişti.Ama bu kez bir hayli kalabalikti...Coruha kıyısı olan köyler ve nihayetinde Yusufeli de sular altında kalacak ve başka bir  yere tasinacakti... Bunun nasıl yapacaklardı bir çok kişinin aklı karmakarışıktı ..
Ama durumun öyle olmadığı bir süre sonra anlaşıldı... Devamını Gör

Taşköprü  nün güzergahında olan bir  köye vaktiyle bir kervan gelmişti... Bu kervanda köye yakın bir handa mola vermişlerdi.Ama moladan önce  kervanda  bir esirci kadın önde, iki beyaz cariyesi arkasında yürüyordu. Kervan halkı veba (ta’ûn) salgınından dolayı perişan olmuştu . Köyde ise  esnaf cenaze defn et... Devamını Gör

Durmuş Dayiyi günlerce aradık dur durak bilmeden. Ama bir  iz bulamadık ne yazıkki...
Durmuş dayı da atı gibi sırra kadem basmıştı anlaşılan...
Kış bitmiş ve yerini  ilkbahara bıraktığı günlerde bir haber duyuldu köyde. Durmuş dayı nin atı Büyük Dağı yamacinda karların erimesi ileyle ortaya çıkmıştı. Zavallı at  birkaç adımdan sonra soğukta don... Devamını Gör

Her kış başında Buyuk Dağda  kaybolduğu rivayet edilen  bir at hikayesi gelir aklıma... Zira gecen kış 16 Aralıkta atinı yana yakıla arayan Durmuş Duran dayı köyümüze misafir olmuştu  Durmuş dayı  köy köy kasaba kasaba demeden heryerde bu atı aramaktaydi... Köy kahvesinde meraklı kalabalığa aldırış etmeden derdini dili döndüğünce anlatiyordu... Hiç... Devamını Gör

Kış başladığında kar türküsünü  her yerde söyler, yollar bembeyaz  bir örtüyle kapanirdi. Tüten bacalaryla evler panoramik bir köy manzarası oluştururdu. Taskoprunun üzerine yağan  kar taneleri gozlerimde bir rüya gibi görünüyordu...
Çoruh karlı dağların ortasında akışını hiç eksilmez ama yer yer coşkusu azalır gibi olurdu..
Bir gece öylece şiir... Devamını Gör

Bugün köyde, dedemin evinde geçirdiğim guzel anları özlemle hatirlayacagim... Anlattıkları birbirinden guzel hikayeleri nasıl  unutabilirim... Hepsi gönlümün en saklı yerinde duracak... Ayrıca  dedemin masalsı evi, nenenim o güzel yöresel yemekleri, tulum sesleri,  dökülmüş yapraklariyla ağaçları, terkedilmi... Devamını Gör

Sonbahar yağmurların yağmaya başladığı bir zaman davullarin ve zurnalarin sesi köye kadar ulaşmıştı. Sonbaharda  düğün yapıldığı görülmüş şey değildi. Sonraları bunun nedeni anlaşıldı.
Vakti zamanında köyün en guzel kızı olan Sumbul yaşardı  burada. Gel zaman git zaman Sümbül büyümüş,  serpilmiş ve köyün e... Devamını Gör

Koydeki taskoprunun her zaman en iyi arkadaşı Çoruh nehri olmuştu.Bunu koyde hemen herkes bilir. Yaz kış demeden akan  Coruha
bu köprü en büyük hediyeydi belkide.. Coruh un ilkbaharda coşan suları görenleri ve duyanları dehşete düşürüyor türlü türlü hikayelerle nesi... Devamını Gör

Bizim köyde belkide tüm ülkeyi dolaşan ve zamanın mesleklerine tümüne şahit olan bir kişi vardı. Şefik Hayrullah amcaydi. O gezip gördüğü yerleri büyük bir keyifle anlatir ve hep şöyle derdi köy kahvesinin bahçesinde. "Gün gelecek biraz sonra size anlatacağım meslekler yavaş yavaş yok olacak ya da bir hayli azalacak" derdi . Onun an yak... Devamını Gör

Morkaya'nin lezzet dünyasında cag kebabinin yeri başkadır. Köydeki herkes bu kebabı çok iyi bildiği gibi
Artvin ve Erzurum’un tarihçesini bilmeden asıl adı “Eşkıya Kebabı” olan Cağ Kebabı’nın Artvin’in mi yoksa Erzurum’un mu olduğunu da anlayamayız.Bu konuda sözü dedeme bırakıyorum:

Torunum Tahir!
1878... Devamını Gör

Dedem ile Yusufeli'ye gittiginde carsida mutlaka gittigi bir dükkan vardı.Carsida semercilik yapan iki kişi var, biri Hacı amcaydi.

Yanına gittiğimde işine dalmış, bir semer yapmakla uğraşıyordu. Selam verdim, selamımı büyük bir samimiyetle alıp buyur etti, oradan buradan konuştuk. Mesele mesleğiyle ... Devamını Gör