Geriye takılıp yürüyemiyordu sandığından daha zayıf olduğunu görüyordu gün geçtikçe artan kaygılarıyla debeleniyordu doğrulmanın direnmek olduğunu unutuyordu. Kısık ama rahatsızlık veren sayıklamalar içinde kalmıştı ve bu yolun çıkışını hatırlamıyordu. Acı tecrübelerin çeperinde dolanarak günlerini geçirmeye başlamıştı. Sanki korktuğu soluksuz sanr... Devamını Gör

Anlatamayacağım olayları zihnimde sıralıyorum sürekli, garip bir avuntu edasıyla yaklaşıyorum hepsine, arada hiçbir boşluk bırakmıyorum olur da telaşa kapılırım diye neticede kimse bir şey anlamasın diye didiniyorum.Halbuki işler beklediğim gibi gitmiyor. Cümleleri kurarken farkedemediğim esler ile karşılaşıyorum. Ve bunlar nedense tedirgin alarmlı... Devamını Gör

Cıvıl cıvıl bir kalple yeşeriyordun
Elinde kır çiçekleri dağlarda koşturuyordun
Yıldızlara uzanmak için saatleri kolluyordun
Lakin gül yüzünle güneşe de kucak açıyordun
Arafta kalmayı haketmiyordun
Nedenini bilmediklerinle
#ceylan
Ömer Faruk Kuştoğan ... Devamını Gör

Bak yine geceye dolandı savruk hislerim; gecenin bütün ahengine değiyor, yıldızlar sürünüyor, ay alacağı rengi unutuyor, sokak lambaları soluk bir atmosfer altında aydınlanıyor, gölgeler sert ışıkların yansıması ile beliriyor ve karartısı ürpertiyor. Yeniden diyebilmenin zorlaştığı günlerin sıralandığı bir pencereden bakarken umuda karşı boynum bük... Devamını Gör

Evet belki de hayat kendimize adayacağımız, kendimize son kez hatırlattığımız, tekrarlanması gereken bir ön analize ihtiyacı olan, iç sesimize dair kabullenmelerin barındığı, çalkantıların olduğu, içinden geçerken bazen sağ duyumuzu kaybedip göremediğimiz ayrıntıları süzgeçten geçirdiğimiz bir nevi bir veda mektubudur.

Ömer Faruk Kuştoğan ... Devamını Gör

Sevdiğiniz insanlarla geçmiş akıntılarınız o kadar iyidir ki onun için çok çaba sarfedersiniz ama o gösterdiğiniz çabaya öyle bir soluksuz kalır ki her şey anlamını yitirir. Derinlik aslında yüzeydir diye şaşkınlık içinde kalırsınız ve tüm duygulara yorgunluk çöktüğünü farkedersiniz.
Sadece nafile çırpınışlar geride kalır ve o da zamanla seyrelir,... Devamını Gör

Bütün kelimeler gayretini yitirdi senin yokluğunu duyunca
Günler birbiri ile boğuştu senin soluğunu sayıklayınca
Yakındı var olan bedenler seninkini anımsamayınca
Kayıp giden bir gülümsemeydi görünürdeki saklanınca
Hayrete düşmedi kimse umursamayınca
Ömer Faruk Kuştoğan
#narin

... Devamını Gör

"Hayata dair çırpınışlarımın azaldığı , sessizlikle gün yüzünde olmadığım, durmadan bir eylem içerisinde bulunduğum artık nefeslenmenin hiçbir rahatsızlık barındırmadığını anımsadığım her nedenin yola çıkmak üzerine kesiştiği, karanlığın süzmesinin bile beni savurmadığı zamanlara ihtiyacım var."

Ömer Faruk Kuştoğan ... Devamını Gör

İkimiz de sessizleştik; yere hiçbir kırıntı dökmeden uzaklaştık, yorulmadan savrulduk, ağaçların gölgesinde durmadan serinledik, soluksuz yutkunmalarla boğuştuk birbirimizle, kapalı pencerenin ucunda duran buğulanmış su bardağının üstündeki parmak izlerimize dokunmaya çekinerek vedalaştık. Hayır nidalarımızı birbirimize duyuramadık. Hiçbir durağı... Devamını Gör

Kendinde olan yoksunlukları onun üzerinden çıkarmaya çalışırken duyumsayamadığı noktalara takılı kaldı. Aralanan pencereye bakakaldı, o anda gözleri aydınlandı yalnızlığıyla kucaklaştı. Bunalımlarını, korkularını, öfke problemlerini, kırgınlıklarını bocalayamazdı bir anda onun üstüne. Yüklenemezdi istediği gibi huysuzca. Tabi bekleyemezdi de bırak... Devamını Gör

Yalnızlığı anlaşılıyordu kendini bilemeyecek kadar halsiz, anlatamayacak kadar durgun hissediyordu. Bir salkım tanesi bırakırcasına yürüyordu, çöreklenmek istediği hücrelere dönüyor gibiydi. Uyuşmuş bir yalnızlıkla düğümledi geride bıraktıklarını. Yarına bırakılan bir hatıra kadar akabildi zaman sızılarına. İzleri kalmayan düşler vardı yaşamında on... Devamını Gör

Soluklanan düşler kırıntılarıyla yere saçılınca konduramadığım zaaflarımın yörüngesinde savrulmaya başladım. Bir sanrıydı sanki karın boşluğumun içinden dışa sızan, yoğruldu sanki hayrete düşen bir çocuğun gözünden köşelerde takılı kalan yanılgılar, kendi içimde belirsizliğin hacmini ölçerken tutunmaya çalıştığım tek şey yüreğim kadar bana güç vere... Devamını Gör

Yakındı birden yaşadığı her şeyden. Düşünmek istemedi daha fazla, yıpranmıştı kırılmaktan, duyumsamaktan, olabilecek bir çok ihtimal arasından iyi gelmeyeni bulmaktan.
Bunun için yaşadığı yerden ayrılıyordu, alıp verdiği nefesin hızı kadar heyecanlıydı. Öyle bir bakıyordu ki pencereden gözlerinin içine süzülen güneşe bile aldırmıyordu.

Ömer F... Devamını Gör

Her zaman iyi geldin ve ben yitirmem dediğim ve doğru bulduğum aralıkların içine süzülen stresin ve bununla gelen kaygıların kaygan kıvrımlarına yokuş aşağı tutunurken bile hep sabrettim. Mevsimlerin değişimi ile beraber gece ve gündüzün dengesizleşmesi gibi bir hisle burkuldu içim, diplerinden çektiğim saç uçlarıma uzandı elim, yakınlaşan telaşlı ... Devamını Gör

Kendini aralara kapanan hayali sandığı, bileklerine sarkan acıdan kurtarırken sırıtıyordu ve biriktirdiği sadece sızıdan ibaret kalmıyordu. Biriktirdiği bileniyordu burkulan hırçınlığına ses edemiyordu.
Hal veremediği tek şey belki de sürekli yoğrulan bitkinliğiydi. Yaşadığı şeylere sarılarak uykuya dalmaya bıraktı bedenini dünü hatırladı bugünü k... Devamını Gör

Cümlelerim düşmüyor sadece süzülüyor hiç bir yere değmeden içimde ezile ezile parçalara bölünüyor, yüklemi başka öznesi başka yere dağılıyor bazen görünmeden, tek etkisi bana oluyor; ulaşamadığını gördüğümde istediği yere, bir bilinç yaratmıyor kimse de ya da her duyulduğunda göz ardı edildiği için bu hale bürünüyor, savrulamayacak kadar bitkin dü... Devamını Gör

Hayallerinden akıt gerçekleri
Hatıralarından sarkıt sebepleri
Sezdiklerinden sarfet cümleleri
Anlatmıyor gölgeler iç çekişleri
Hatalarından bahset geceleri
Rüyalarına dağıt gördüklerini
Yaşadıklarına yansıtma izlerini
Sana dokunuyor bedelleri

ÖMER FARUK KUŞTOĞAN
... Devamını Gör

Uykuların dengesizleştiği gecelerin ardı sıra gelmesi beni kendime daha çok çekti. İnip yükselen duyguların bir alev harı gibi yoğunlaştığı, ve aynaların bana biçim değiştirerek yakınlaştığı bir zamanın içinden geçerken, duraksamaktan korkan biri haline geldim yavaş yavaş. Her şeyi birbiriyle kıyaslamaya başladım. Duvarları aynalara bakarak değersi... Devamını Gör

Gerçekten kendime gelemiyorum bu nasıl oldu diye. Nasıl yaptılar düşündükleri sadece ama sadece para bu durumdan bile faydalandılar. Sevdiklerinin acısını atlatamayan, evlat, anne, baba acısıyla sarsılan o kadar insana zerre acımadılar. Bu durumu bile fırsat olarak kullandılar daha fazla para uğruna. Siz nasıl bu kadar durum yaşanıyorken insanlar ü... Devamını Gör

Hayatın yaşattıklarına karşı zor yutkunuyorum , kül edilmiş bir çocuğun gülümsemesini özlüyorum, her an tutunabilecek bir şey bulmanın ağırlığıyla güne başlıyorum. Bu daha ne kadar sürecek gibi cümleleri askıya almaktan vazgeçiyorum. Bu böyle süremez gibi cümlelere dönüyorum. Hayatın kalıplarına hiçbir zaman sığamayacağımızı hatırlıyorum ve bunu ha... Devamını Gör