21 yaşım

21 yaşındayım.
21 yaşında. Aslında gençliğimin en güzel yillarindayim.
Ama ben be gençliğimi doya doya yaşayabildim ne de yetiskinligimin farkına varabildim.
21 yaşındayım aslında ufak bir kız çocuğuyum. Çok olgunum dışarıya karşı ama icimde küçük bir kız çocuğu var.
Hani biliyorum herkesin derdi kendine ağırdır. Rabbim çıkmazlara düşecek dertler vermesin. Iki arada kaldım çıkmaz bir sokaktayım ne geri dönebiliyorum ne de başka bir yon bulabiliyorum . 21 yaşındayım tüm acıları ,kederleri ,ölümleri sevinçleri kucaklasmalari savaşları barışları hepsini gördüm. Ben küçük yaşta olgunlaşmaya başladım taa küçükken hayatı öğrenmeye başladım. Küçük yaşta sevdim ben onu çocukken, gençken, yetiskinken ve hala seviyorum yaşlanana kadar seveceğim. Nasıl desem Allah'tan hayırlısını diliyorum . Biliyorum onu kalbime koyan da rabbim çünkü . Kalpler yanlızca allahın elindedir . Ben küçük yaşta öğrendim çaresizliği, imkansızlığı...
Şimdi kavuşmak bilr hayalken gerçeğini yaşamaya kalbim dayanır mı?