4. KİMLİĞİNİZİ "KÖPRÜ" YAPIN

"Ben dört nehrin çocuğuyum: Fırat, Tuna, Boğaz, Neckar...
Babam hiçbirini inkâr etmedi.
'Hepsi senin hikâyen' dedi.
Çocuğunuzun karma kültürlü kimliğini bir zenginlik olarak kutlayın.
Ona şunu fısıldayın:
'Sen, köklerini taşıdığın topraklardan daha büyüksün!'"

5. "YOKLUKLARI" BİRLİKTE ANLAMLANDIRIN

"Annesiz büyüdüm ama babam,
'O, senin saçlarında yaşıyor' diyerek
yokluğu bir manevi varlığa dönüştürdü.
Kayıplarınızı çocuğunuzdan saklamayın.
Ona ritüeller yaratın:
- Mezara çiçek götürmek,
- Anma günlerinde onun en sevdiği yemeği pişirmek,
- Gökyüzüne bir fener uçurmak...
Yas, paylaşıldıkça ışığa dönüşür."

✍️ 6. ÇOCUĞUNUZU HİKÂYENİZİN
"ORTAK YAZARI" YAPIN

"Babam şiirini yarım bıraktı: 'Tamamla bunu' dedi.
O an anladım: Çocuk, ebeveynin tamamlayıcısıdır.
Ona sorun:
- 'Bu hikâyeyi nasıl sonlandıralım?'
- 'Sence karakter ne hissetti?'
Sizinle yazdığı her cümle, özgüveninin tuğlası olacak."