Acı ve Çaresizlikte Olağanüstü Güç

Gece iner, sessizlik patlar çığlık gibi,
Yalnızlık saplanır kalbe, hançer gibi.
Her yara yanar, her nefes yanar,
Ama bil ki… acı, kudret verir saklı, kanlı.

Diken üstünde yürürsün, ayaklar delinmiş,
Umutsuzluk zincirini kırar her isyanın.
Çaresizlik fırtına gibi sarsar toprağı,
Ve içinde bir güç doğar, kırılmaz, parçalar her engeli.

Kırılır kemik, yanar ruh,
Gözyaşı sel olur, ama boşa akmaz.
Acı öğretir: düşmek savaş demektir,
İnsan, sınırları aşar, göğe meydan okur.

Olağanüstü bir güç vardır, görünmez ama var,
Çığlıklarında, nefeslerinde, titrek ellerinde.
Hayatın yükünü taşırken bile,
İçinde bir ordu, fırtına gibi, her şeyi devirmeye hazır.

Çaresizlik öğretir: teslim olmak değil, savaşmak erdemdir,
Acı silah, öfke kalkan olur.
Ve insan, kırık ama kopmamış,
Kendi gölgesini ezer, yola çıkar dimdik,
Dünyaya meydan okur, yıkıcı, isyankâr…