Ağla

Gökyüzü sana ait değil. Göklerde uçma. Mutluluk senin yakanı hiç tutmadı. Çöplüğüne dön. Ve orada... ağla.

Denizler senin değil. Onların büyüsüne kapılma. Dağın zirvesinde deniz yoktur, ve sen o denizi sırtlayıp zirveye taşıyamazsın. Gerçekçi ol. Ağla.

Ağaçların yeşili senin rengin değil. Kendini o renkle boyayamazsın. O yeşilin içinde uyanan o küçük hevesi boğ. Ağla.

Rüzgârın yüzünü okşamasına, saçlarının tellerine dokunmasına izin verme. Bunlar sana iyi gelir. Küçük yaşama sevinçleri serpiverir içine. Uçsuz bucaksız tarlalarda kır çiçekleri arasında koşuyormuşsun gibi hissettirir. O his sahte. Rüzgârı durdur. Çiçekleri kopar. Solsunlar. Ve sen… ağla.

Şarkı söyleyebilirsin. Zaten sen en çok umutsuzken söylersin. Ama şarkın, acının şarkısı olsun. Her notası içini kanatsın. Her söz, bir yaranı parmaklasın. Söyle... ve söyleyerek ağla.

Yazabilirsin. Ama yalnızca umutsuzluğu yaz. Sözcüklerini öyle seç ki, her biri bir köz olsun. Okuyanın içi kavrulsun. Senin de. Ve için yandıkça gözlerin ıslansın. Gözyaşların o yangını söndürmeye kalkışmasın, çünkü her damla alevin ta kendisi. O alevlerin ışığı yok. Karanlıktan başka hiçbir şey getirmezler. O yüzden... önünü göreceğim diye çırpınma. Ağla.

Hiçbir güzellik sana ait değil. Boşuna el uzatma başkalarının parıltısına. Kuşlar senin için ötmez. Kediler senin için miyavlamaz. Sesleri hoşuna gider, evet... ama huzur sana ait değil. Sahiplerinden çalma. Sadece... huzursuzluğunu kucakla. Umutsuzluğunu sarmala. Ağla.

Ağla, gözlerinde yaş kalmayana dek. Sana ait olan tek miras acıysa, onu onurlandır. İliklerine kadar hisset. Huzursuzluğu yadsıma. Umutsuzluk, senin eski bir dostundur. Unutma. Anılarını canlı tut, ki her acını tekrar tekrar yaşayabilesin. Onlar senin yol arkadaşın. Kanın, canın. Sahip çık onlara. Sevgiden, mutluluktan, huzurdan uzak dur. Onlar başkasına ait.

Yalanlarına sahip çık. Acılarına, azaplarına, çürümüş hayallerine de. Onlar birleşip içinde hiç sönmeyen bir yangın kursun. Işık vermeyen bir ateş. Bir sonsuz gece.

Ve şimdi… yapman gerekeni yap.

Ağla.
Ağla.
Ağla.