Ağlamak;
Sessizliğin dili,
Kalbin gözyaşıdır.
Kimi zaman bir isyan,
Kimi zaman şükür,
Bazen de özlemin en çıplak hâlidir.
Ağlamak;
Gözlerden düşen su değil,
Ruhun yükünü hafifletme çabasıdır.
Ve insan,
En çok ağladığında
En gerçek hâline yaklaşır.