AHISKA

(Bu şiir Rus zulmü ile vatanından sürülmüş, binlerce şehit vermiş, malından,kanından tarihinden, koparılmış,her türlü taciz ve hakarete uğramış Ahıskalı gönüldaşlarımız ithaf olunur)

Ağla çocuğum ağla.
Vatan topraklarında.
Gitmekteyiz zira.
Çözülür etlerimiz
gurbette yana yana.
Ağla ki seslerimiz
kalsın yaylalarında.
Sulansın her zerre
sıcak gözyaşımızla.
Biz göçsek dahi
feyadımız burda.
Ey nazlı Ahıska
Sen ki hayatsın bana.
Daha dün oynuyorduk
bayırında, dağında.

Sen ki çocukluğumsun
Benliğim ve soyumsun.
Gamzende uyuduğum
Atamsın sen Ahıska.
Toprağını kazıdım
ince parmaklarımla.
Şimdi bin soğuk adam
Üst üste bir vagonda.
Aç bilaç, tıka basa...
Hayalet ürpertisi
zihinlerde, ruhlarda.

Ağla çocuğum ağla.
Kaç asırlık ruhundan
nasıl geçerse insan.
Ve nasıl boğulursa
Işıklar karanlıkta.
İşte öyle ağla.
Ölmekteyiz zira
Hasretle yana yana.

MUHAMMET BARAN ASLAN, 2018