Ait Olduğum Yer?

Düşüncelerim yine kontrol altına alınamaz bir halde. Değil aklımın içine bulunduğum odaya bile sığmıyorlar. Ben kimim? Nereye aidim? Olmam gereken yer neresi? Hayatta herkesin ait olduğu bir yer var mıdır? Herkes ait olduğu yeri bulmaya çalışıyor. Nasıl bilebilirsin nereye ait olduğunu? Doğduğun andan itibaren herşeyi belirlemişler senin için. Nerede yaşayacağın, nerede okuyacağın, nerede çalışacağın hepsi belli. Ve sana seçme hakkı sunmuyorlar. Hayatın yaşadığın yerden ibaret oluyor. Koskoca dünyada sana ufacık bir alan tanıyorlar. Çevrene sınırlar koyup dünyanı yaşadığın yerden ibaret yapıyorlar. Doğduğun yerde bile kendini rahat hissetmiyorsan, bütün ömrünü geçirdiğin yerlerde bile kendini oraya ait hissetmiyorsan; aidiyetin tanımını tekrardan yapmak gerekiyor. Gerçi belli bir tanım bile yapılmamış ki bununla ilgili. Nerede doğduysan oraya aitsin diye sınırlamışlar seni. Oysa küçük bir dünyaya doğmuşken zihnin çok daha uzaklarda daha sınırsız bir dünyada olabilir. O zaman yaşadığın, ait olduğunu söyledikleri yer bedenini hapsettikleri bir hapishaneden başka bir şey olmaz. Zihnin seni sınırlarını aşman için zorlar. Etrafındakilerse bulunduğun yere hapsetmek için. Destek olmadıkları gibi engel koyarlar önüne. Çünkü onlara göre kaderin önceden belirlenmiş. Senden öncekilerin izinden gitmen gerekiyor. Farklı bir şey yapman korkunç bir şey onlar için. Sınırları aşamazsın. Oturup senin için belirledikleri kadere razı olmalısın. Beni de sınırladılar. Zihnim bambaşka bir dünyadaydı. Onlar kendi dünyalarından çıkmamam için uğraştılar. Ben sonuna kadar zorladım. Çok savaştım. Çok engel aştım. Hep en yakınlarımla savaşmak zorunda kaldım. Çünkü en çok onlar korkarlar başka bir hayata adım atacaksın diye. Dinlemedim onları. Sınırlarımı aşmak için her şeyi yaptım. Fazla ileri gittim belki de. Ama kendimi bulmak için savaştım. Ben kimim? Bunu bulmak istedim. Buldum mu? İşte bu büyük bir muamma. Hayatımız kendimizi bulmaktan ibaret sanırım. Evrimimizi tamamlamak için gelmedik mi buraya? O halde boş yaşamaktansa yapmamız gereken kendimizi gerçekleştirmek için uğraşmak. Kendimizi bulmaya çalışmak. Zaten bu o kadar uzun bir yolculuk ki, ömrünün sonuna kadar sürüyor. Tüm hayatın kendini aramakla geçse de keşif hiçbir zaman bitmiyor. Çünkü bunun için uğraştıkça sınırların genişliyor. Ve o sınırlara yetişmek için daha da çabalaman gerekiyor. İnsan beyni sonsuz bir dünyadır. Onu keşfetmeye bir insan ömrü yetmez ki.