Hiç sevdiğinden haber almadan yaşayabilir mi insan ? Ne yapıyor, ne ediyor, kiminle konuşuyor, kimin gözlerine bakıyor gözleri ? Merak etmez mi gerçekten? Bahane bulmalı konuşmak için. Susmamalı, vazgeçmemeli.
Seven vazgeçmez ki...
Ben bu yüzden aklına gelmeliyim. Hatırlamalısın beni. Hayal kurmalısın, gülmeliyiz birlikte. Yüzümüze gülüşlerimizi biz koymalıyız. Mesela, moralim bozuksa öpücük kondurmalısın yanağıma, gamzeler açmalı o anda . Biz mutlu olmalıyız. Her şeyden önemlisi sevmeliyiz.
Beni özlediğinde burnun sızlamalı ve ben aklına gelmeliyim. Sıcak bir kahvenin buharında aklına gelmeliyim. Kalbinin cız ettiği anlarda aklına gelmeliyim. Hatıralarımızda ben senin aklına gelmeliyim. Kalbin aklına hükmetmeli...
Ha unutma!
O kalp başkasına kıyak yapmamalı! Gözlerin, başkasına baktığı anda ben gelmeliyim o gözlerin önüne. Sonra perdeyi çek, yalnız sen ve ben...
Bak, biz ne kadar da zenginiz. Sevgimiz var aşkımız var. Sonsuza kadar...
İşte ben bu yüzden aklına gelmeliyim sevgilim.
Anlaşmalıyız, hem ne demiş Sezen ; "Seyirlik değil, ömürlük olsun."
Evet sevgilim, ömürlük olmalı. Ben seni ömrümün sonuna kadar severim. İşte ben bu yüzden aklına gelmeliyim!