Gönlüm hep o batmak üzere olan akşamüstü kızıllarında, artık mavisini bekleyen yeşil değilim lakin yine de ucu bucağı olmayan o mavi gökyüzünde batmak üzere olan ve yeniden doğmak için batan kızılın tonuyum... Yine de buradayım, belki biraz buruk, bir hayli düşünceli lakin yaşıyorum, başımı kaldırdığımda, özgürlüğümü haykıran göğün gerçekliğini hissedecek kadar diriyim...