Uzaklara bakmaya seninle başladım.
Soluğum bir kuş gibi uçuyordu ellerine.
Bir kıyısız zamana kanat vurarak.
Zamanı oy , sesini sakla şimdi benimle.
Avuçlarımda kesişen ter ,
Endişelendikce yolunu karıştırır hala.
Sönük bakışların , sıkkın canların pervasızca yanımdan geçişini hatırlarım.
Sevildikçe eskiyen bir renk sanırım kendimi.
Balığın suya zincirli halini tanırım.
Çiçeğin toprağa kahrını.
Ruhumun sabirla tarazlanmış
Olmasını bilirim.
Ben sevdikçe ağırlaşan kelimeleri,
Al aşağı etmenin zorluğuna kanarım.
Genzimi okşayan kokuya
Yenilirim en çok.
Dilime rendelenen harflerle anlatırım seni.
Hangi pencereye koşsam gece şimdi.
Ayaklarım civarının tadına vardığından beri.
Sen tutar kendini incecik sevdirirsin.
Bir umutsun , bir misillemesin dünyaya.
Kaburgamın aşınmasısın.
Yankısısın kıskıvraklığımın.
Seyrelen herşeyimi tamamlayansın.
Ağrılarımı yokla şimdi,
Şiirlerin de düşsün.