Alev yanar; fakat kendini yakamaz. Hatta kendi yanmıyor da değildir. Öyle bir formdur ki her iki şekilde de izahı yoktur. Ruh da alev gibidir, insan ruhundaki alevde yanamaz; ama yanmıyor da değildir. Bunu da en derin kederlerinde saklar. Birgün kaybederse o alevi, işte o zaman tek tip toplumdan farkı kalmamış bir ilkelliğe bürünecek. Geriye dönüp baktığında gördüğü tüm o acılar ve sorunlar... Yokmuş gibi hissedecek, onlar gerçekten de geçmiş olacak. Bilincinin yeniden kapandığına tanık olacak. Şeytan..bilinci..yok..etti! Kuşku bile duymaz, şeytanî tarafın.