Alışmak ve Unutmak

Kimseye alışmaya çalışmayın,
Çünkü alışmak, sessiz bir zincirdir.
Her sevda, bir pranga takar bileğe,
Ve çözülmek, yıllar ister yürekten.

Bir sesine, bir gülüşüne alışırsın,
Sonra sessizlikle imtihan olursun.
Bir kokusuna, bir bakışına bağlanırsın,
Sonra yokluğunda boğulursun.

Alışmak kolaydır, insan unutur kendini,
Unutmak zor, çünkü onda kalır kimliğin.
Bir sabah uyanırsın, her şey yerli yerinde,
Ama sen, eksiksindir farkında olmadan.

Kimseye alışmaya çalışmayın,
Çünkü her alışkanlık bir vedayla biter.
Ve en çok da kendinizden ayrılırsınız,
Birini unutmaya çalışırken.