ANNE YARISI'SIN BENİM

Ben kimim diye sordum kendi kendime,
Yollarımı aradım karanlık içinde.
Ama sen vardın, yanımda, sessiz ve güçlü,
Anne yarısısın, hayatıma dokunan bir ışık gibi.

Sınadım kendimi, düştüm, kalktım yine,
Ama senin sevgin vardı arkamda, engin, derin.
Yorgunluğumda, yalnızlığımda hep yanımda,
Bir abla değil, bir hayat rehberi oldun bana.

Senin varlığınla öğrendim dayanmayı,
Acılarımı güce, yorgunluklarımı umuda çevirmeyi.
Senin sevginle büyüdü içimde ben,
Anne yarısı oldun, tam da en çok ihtiyacım olan.

Kendime inanmayı senden öğrendim,
Sınandım, yoruldum, ama hep yeniden doğdum.
Seninle hayatın her sınavını aştım,
Çünkü sen benim yanımda oldun,
hiçbir zaman yalnız bırakmadın.

Şimdi güçlüyüm, seninle tamamlandım,
Anne yarısı oldun, ben de ben oldum.
Bu bağ kopmaz, bu sevgi bitmez asla,
Çünkü sen benim en kıymetlim,
Ben de senin en büyük gururun,
Anne yarısı, ve ben bir bütün olduk.