ANNEMLE HER MEVSİM BAHARDI

Salkım salkım toplar pekmez yapardık annemle bu mevsimde. Ve daha bir sürü şey…
Anneler emeklerin asıl adıdır. Benim annemin bakımlı elleri yoktu. Yaralanmış çatlamış elleri vardı. O eller de o haliyle bence herkesin ellerinden güzeldi.
Çünkü; o eller bizim için çabalıyordu.
Kızardım bazen; neden hiç boş durmuyorsun diye. İlgi bekliyoruz ilgi derdim.
Ve annemin meşhur cevabı; ‘ilgi karın doyurmaz’. Tabi sonrasında da sarılır öperdi.
Bu arda annemi öpmek de zor zanaatti. Menekşe kokulumu koklaya koklaya öperdik. Sulu sulu bir de… Geri çekilirdi öpmeyelim diye.
Severdi. Çok hem de. Fakat sevgisine her daim belli edip şımartmazdı. Canım annem…