Arkadaş dediğin bazı insanlar için sadece işlerini yaptırdığı, yani kullandığı kişiler olabilir.
Ama bana göre arkadaş, bana ailemden daha yakın olan kişidir, candır, herşeydir. Benim çok yakın olduğum 3 kişi var. Onlar da benim sınıf arkadaşlarım.Onlarla neredeyse küçüklüğümden beri beraberiz. Bir aile gibi büyüdük. Aslında sadece onlarla değil, sınıfımızla beraber bir aile gibiydik.
Yakın olduğum arkadaşlarımla hayatımda ne olsa paylaşırım. Yeri gelir ailemde olan olayları anlatırım yeri gelir anılarımı anlatırım. Bazen de çok daha başka, bambaşka konular konuşuruz. Beni en iyi onlar anlar, en iyi onlar dinler, en iyi onlar yardımcı olur. Ben onlara herşeyimi çekinmeden anlatırım, onlarda bana anlatırlar. Çoğunlukla beraber takılırız, dertleşiriz, eğleniriz. Yani herşeyimiz beraberdir. Arkadaşlığı anlatmak çok kolay olmuyor. Anlatamayacağım çok konu var. Aslında arkadaşlık, anlatılamaz, yaşanır. İnsanın hayatında kendini anlayacağı arkadaşlara sahip olması gerçekten çok güzel bir duygu. Yani anlatılamaz bir duygu. Herkesin kendini anlayacağı, beraber dertleşeceği bir arkadaşa ihtiyacı var. Yoksa herşeyi içine atmaktan depresyona girer. Ama dertler paylaştıkça azalıyor. Ben bunu yaşayarak öğrendim.