Aşağılığın Son Haddi

Bir yüz, bin maske taşır olmuş zaman,
Gülüşler sahte, kalpler yalan.
Selamın ardında gizli bir hançer,
Dostluk dedikleri çıkarla boyan.

Sözler süslü, niyet kirli,
İyilik diye sunulan menfaatin dili.
Gözyaşları bile hesaplı artık,
Merhamet bile bir gösteri.

Riyakârlık…
Ne büyük bir çukur insanda,
Ne derin bir karanlık vicdanda.
İnsanın insana ettiği ihanettir,
En sessizinden, en acısından.

Allah bilir, kalpte ne var,
Ne gizlenirse gizlensin duvar duvar.
O’nun adını diline alıp
Kalbinde şeytan besleyen kadar
Aşağı düşmez bir can daha…

Gerçek olan tek şey samimiyet,
Gerisi, sadece kirli bir suret.
Ve unutma;
Riyakârlık, insanlığın ölüsüdür,
Üzerine örtülen beyaz kefen ise “gülümseme”dir.