Aşk Asla Kötü Yola Sapmaz

Bu dünya, yanılgılarla örülmüş bir harita,
Kimi yol uçuruma çıkar,
Kimi yol bir viraneye,
Kimi yol karanlığa sapar,
Ama aşk…
Aşk, hiçbir zaman yanlış yön göstermez.

İnsan, gölgesine bile aldanır,
Dost, bir gün düşman kesilir,
İnanç bile bazen şüpheye boğulur,
Ama aşk…
Aşk, özünden şaşmaz,
Gecenin kalbine ışık eker.

Rüzgâr savurur, dağlar yıkılır,
Irmaklar yatağını terk eder,
Deniz bile bazen kendi dalgasında boğulur.
Ama aşk,
Bir kayadır kalbin derinliklerinde,
Ne fırtına söker, ne zaman.

Kimi göz hırsla yanar,
Kimi dil yalanla konuşur,
Kimi el kana bulanır.
Ama aşk,
Gözlerde hep masumiyet taşır,
Dilde dua olur,
Elde merhamet açar.

Çünkü aşk,
İnsanın içindeki Tanrı’dan hatıradır,
Kirlenmez, düşmez, kırılmaz.
Yolunu kaybedenler vardır,
Ama aşk,
Her seferinde yeniden bulur bizi,
Kendi ışığıyla çağırır geri.

Ve biz,
Ne kadar sürüklenirsek sürüklensin günahlarımız,
Ne kadar yanılırsak yanılalım,
Sonunda dönüp yüzümüzü ona çeviririz.
Çünkü aşk…
Aşk asla kötü yola sapmaz.