AŞK KAÇAĞI

Yaşamak denilir miydi? Bu hayatın acımasızlığına, alıştığım her şeyden uzaklaşmak ne kadar zor aslında,
Umutsuz yaşana bilir miydi? Bugün içki kadehlerini senin için kaldırıyorum yıldızlar şahit gözyaşlarıma
Kentin ışıkları yanıp, yanıp sönüyor ücralarında.
Benim özlemim senin ise paslanmış vicdanı anlatıyor bu şarkı sen hiç usandım mı? Seni hatırlatan her şarkıdan
Sen hiç yollarını değiştin mi? Geçtiğin her sokağın en uzun yollarına canlı, Canlı kemiriliyor bedenim sonra çürümeye başlıyor yine tekrar ediyor beynim sahipsiz dolaşan düşüncelerime.
Şimdi ben susuyorum Kentin sokakları konuşuyor sonsuz bir aşkın olmadığını gösteriyor bana gidecektin sen gözlerimin içine baka, baka ihanet edip gidecektin.
Şimdi kaç kez yamalı yüreğim tekrarladı bu geceyi, tenin kokusunu getirdi rüzgar ciğerlerime ben sevdanın sözcüsüyüm sen ise şehrime uğramış bir yabancı
“sanma ki bende senin gibi olacağım
Aşk kaçağı değil benim ruhum “