Ayrı Ortak

Farklı limanlarda, ikimiz de sancıyla,
Senin rüzgârın başka bir kıyıya vururken,
Ben kendi fırtınamı içinde saklarken.
Her dalga, her köpük, ayrı bir hüzün taşıyor,
Ve senin sessiz çığlığın,
Benim gecelerime düşüyor.

Sana dokunamayan ellerim,
Sana bakamayan gözlerim,
Her bakışta biraz daha eksiliyor.
Ama sancı da bir köprü, fark etmeden birbirimize uzanıyor,
Kendi acımızın kıyısında bekleyen bir merhamet gibi.

Belki de zaman, bizi ayrı koymak için bir oyun kurdu,
Belki de kader, iki yalnız ruhu kendi limanında sınadı.
Ama bil ki her sancı, her kayıp,
Bize birbirimizi daha derinden hissettirdi.

Farklı limanlarda olsak da,
Ruhlarımız aynı denizin altında titreşiyor,
Ve her fırtına, her sessiz çığlık,
Bizi birbirimize biraz daha yaklaştırıyor.

İşte sancılarımız, işte uzaklıklarımız,
Ama bil ki sevgimiz,
O limanların ötesinde hâlâ ayakta,
Ve her dalga, seni bana getiriyor.