AYRILIK MEVSİMİ

Mevsim gene bir hazandı,
Ve sen
Avuçlarıma bırakıp gittin
Kıpkırmızı bir gülü…
Rüzgar inliyor, rüzgar esiyor, rüzgar savuruyordu.
Ve ben mevsimi bahane edip,
Gözyaşlarımı saklıyordum gidişini izlerken.

Ah kimbilir gidişin
Kaç mevsim biriktirecek?
Gidişin kaç tane takvim eskitecek.
Saçlarımı şimdi kestirsem uzar mı ?
Sen yokken bu çiçek saksıda kurumaz mı?