Mezarlıktakiler şahit, her gelişimde
Sessiz taşlar dinler, döker içimdeki içimde
Rüzgar yaprak titretir, fısıldar adımı
Ben sana derdimi anlatırım, babam, adını
Biliyorum duyuyorsun, yıldızlardan belki
Ama sensiz güçsüzüm, kalbim hâlâ çelimsiz, belki
Ellerim boş, gözlerim nemli
Her adımda ararım seni, sessiz ve derinli
Hatırlıyor musun gülüşlerimizi eski?
Gözlerindeki sıcaklık, ellerindeki nefes gibi
Şimdi taşlar hatırlatıyor bana seni
Ama sesin yankılanıyor hâlâ, kulaklarımda derin bir izi
Sensiz büyümek zor, öğütlerin yok yanımda
Kararlar ağır gelir, yolum kayıp, savrulmuş rüzgâra
Ama her gece yıldızlara fısıldarım adını
Belki duyar, belki hissedersin uzak ama yakın ruhunu
Mezarlık sessiz, taşlar soğuk, ama gelirim sana
Derdimi anlatırım, susturulmuş bu dünyada
Senin gözlerin izliyor, dokunamasam da bana
Yine de güç alırım hatıralarından, sevginden daima
Babam, beni bırakma, ruhun orada olsun
Her adımımda yanında, boşluklar dolsun
Çünkü sensiz güçsüzüm, eksik bir dünyadayım
Ama seninle her gelişimde yeniden var olur, ayaktayım…