✒

Bağıra bağıra susmayi öğrendim . Öyle bir öğrendim ki kendimi bile duyamayacak zamanlardayim . Gücü, inanmanın verdiği gücü öğrendim . Mutluluk adı altında kırılan kalplerin sahteliğini. Bitmez denilen ne varsa kalpte ve zihinde bitirilen insanları hiç bitmeyecek dediğim sevgilerin mezarliklarini... Onca sene sahtekar olan duyguların bedende buluşmasını , en önemlisi de hayalde yaşamış olmanın üzüntüsünü biriktirdim şu küçücük kalp kırıntısı içinde . Bir insana iki kere sans verilmemesini yapılan bir hatanın yine yapıldığına şahitlik ettim . Hani diyorlar ya her insan ikinci şansı hakeder diye . Her insan ikinci şansı haketmez . Bir kere kırdı mı yine kırar, bir kere yarı yolda bıraktı mi yine bırakır. Bu evrende guvenilmeyeceginin ispatını çok acı gerçeklerle yine öğrenmiş oldum . Ama unutulmamalidir ki verilen tüm acılar, dertler ve kederler başarının ve olgunluğun simgesidir . Düştüğün yerden kalkarsın. Ama düşüren insanı yerden ve gönülden hiçbir kuvvet kaldıramaz. Işte gönülden ve gözden düşenler gittiğiniz yerde kalın . Zira artık bu gönüle girecek kadar değerli değilsiniz . Gözümde koyulan o kaf dağı yıkıldı .Hani Yildiz tilbe diyor ya ; içimde öyle güzelsin ki kirletmeyecegim onu seninle ...
Işte ben görmek istediğimi sevdim , seni değil .
Senin sevilecek bir yanın yokmuş ki bosa geçen ömre yazık .
Ben seni değil gözün görmek istediği gönül-ü sevdim .
Sen kendine alınma . Ben sensizliği daha çok sevdim . Çünkü seni değil gönlümdekini sevdim. Zira sen sevilecek biri değildinn ki ...