Yağmuru bekliyordu.
O vakitsiz huzur ve aylak düşleri
Bir hizaya gİrecekti elbet
Bütün öfkeler dinecek
Hülyasında dahi edep ;
Yerini alacaktı Korkuların
O Ürkek sancı
Acı olmadan bedenine
Dizlerinden kaçıp gidecekti
Uzanınca gönlün rahatına
Gözlerinde sahici bir bakış
Bulut taşıyacaktı yükünü
İçeriden başlayacaktı bahar..
Kuru dalda beyaz .
Kara toprakda yeşil
Bitecekti
Bitirecekti..
İlk gibi,ne de, bir Son gibi
Adı Sadece BAHAR..
a.aksu