Bam Teli

Her şeyi taşır yüreğinde,
Kırgınlıkları, ihanetleri, sessiz çığlıkları.
Kimse bilmez, kimse fark etmez,
Ama o bilir, her damlasını tek tek biriktirir.

Anlayışlıdır… aşırı anlayışlı.
Bir bakarsınız omuzları taşıyamaz gibi ağır,
Ama o yine de taşır, yine de alır yükü başkalarının.
Gülüşlerinizi saklar, acılarınızı hapseder,
Kendi yüreğini boş bırakır, unutulmuş bir oda gibi.

Taşar bir gün sabrı, taşar bir gün sevgisi,
Ve o an…
Hiç beklemediğiniz anda
Silip atar her şeyi.
Bir anda çöker yılların birikimi,
Ve geriye sadece sessizlik kalır.

O sessizlik ki, kırar insanın gözlerini,
Soğuktur, çarpıcıdır, nefes keser.
Anlayışın ağırlığı bir anda yok olur,
Ve yürek, sadece kendi boşluğuyla baş başa kalır.

Aşırı anlayış, bir nehir gibi…
Taşar, taşır, boğar,
Ama yanlış anlaşıldığında,
Bir anda kurur, kaybolur,
Ve geriye yalnızca sessizlik,
Yalnızca insanın kendi şaşkınlığı…
Ve bir daha asla geri gelmemek üzere silinir her şey.