BAMBU AĞACI (AZİM VE SABIR)

Bilindiği üzere Çinlilerin meşhur bir ağacı var. Şu aralar piyasada da ürünlerinden bolca bulunuyor. Sağlıklı ve doğal olduğu için de insanlar özellikle mutfakta artık bunu tercih ediyor. Bu sağlıklı ürünlerin ham maddesi; ‘bambu ağacı’ dır. Peki nasıl yetişir bu sağlıklı bambu ağacı ?
Çinliler, her bitkinin yetişmesinde rutin olarak yapıldığı gibi, bambu tohumunu toprağa ekerler, sularlar ve gübre verirler. Bunu okulda deney olarak buğdayla yaptığımızda bir iki gün içinde filiz verdiğini görürüz. Çocuklar sabah okula geldiklerinde koşarak camın önünde gelirler, sevinç ve hayret dolu bir ifadeyle: “Öğretmenim! Buğdaylarımız bugün kocaman olmuuş! Derler.
Fakat bambu bitkisinde bunu görmek imkansızdır. Çünkü bir yıl boyunca sulanıp gübrelenmesine rağmen hiçbir şekilde yaşam belirtisi göstermez. Çinliler ikinci yılda da aynı şekilde bambuyu sulamaya ve gübrelemeye devam ederler. Fakat inatçı tohum yine filiz vermemiştir. Bu işlem sabırla üçüncü ve dördüncü yıl da yapılır. Bambuda hala en ufak bir hareketlenme yoktur. Beşinci yıl da sulanıp gübrelenir veee yılın sonlarında doğru bambu nihayet filizlenmeye başlar.
İnanılması güç bir şekilde, 6 hafta içerisinde küçük bambu tam 27 metre boyuna ulaşır. Peki bu ağaç bu boya 6 haftada mı geldi? Tabii ki hayır. Bu buzdağının görünen kısmıdır. Eğer Çinliler, 5 yıl boyunca azim, sabır ve çaba ile bambuyla ilgilenmeselerdi, ağaç hiçbir zaman 27 metreye ulaşamayacaktı. Toprağa gömülmüş bir şekilde kalıp, orada çürüyüp gidecekti.
Bizler çoğu büyük başarılarımızı sabırsızlığımız yüzünden kaybediyoruz belki de. Kendimden örnek verecek olursam; odamın köşesinde 13 yıldır duran bir gitarım var. Yıllardır temizlik yaparken tozunu alırım, yine yerine koyarım. Bir kaç kez heveslenip kursa başladım ve tabii ki zor geldi, daha ilk haftada bıraktım. “Akor basması çok zormuş, sol elin parmaklarının nasırlaşması gerekiyormuş.” Bu tür mazeretlere sığınarak vazgeçtim her seferinde. Hem gitar benim neme lazımdı ki, gitarist olup konserler verecek halim yoktu ya! Bu yıl oturdum ve düşündüm; “Gitar çalmak için illa mükemmel bir virtüöz olmak gerekmiyor. Okulda öğrencilerime, arkadaş ortamında çalacak kadar bileyim yeter.” Dedim kendi kendime. Yakın bir arkadaşımın da desteğiyle üçüncü kez tekrar kursa başladım.
Ve 4 aydır kursa devam ediyorum. Çok umutsuzluğa kapıldım, beceremeyeceğimi düşündüm, çoğu zaman da beceremedim. Sol elimin parmaklarının saatlerce sızladığı günler oldu. Arkadaşımın desteğiyle ve ısrarlı çabamla bu güne geldim.
Şu an sol elimin parmakları artık eskisi gibi olmayacak. Çünkü nasırlaştı ve tellerin acısını hissetmiyor. Bambu ağacı örneği gibi, çabalarım filizini aylar sonra vermişti. Artık öğrencilerime ve arkadaşlarıma çalabilecek kadar gitar biliyordum.
Hayatımızda hiçbir güzel şey, birden bire mucizevî bir şekilde gerçekleşmiyor. Bir şeyleri öğrenebilmek için çok zeki olmak da gerekmiyor. Albert Einstein’ın bizlere örnek olacak bir sözü vardır: “ Azim paha biçilmezdir. Çok zeki olduğumdan değil, vazgeçmediğimden başarıyorum.”
Yüce Yaradan (c.c), çalışanın her zaman yardımcısıdır. Yeter ki biz karalı, inançlı, azimli ve çalışkan olalım.