Başlıksız

Insan yanlışa öyle bir duserki sen bile kendini tanıyamazsın. Hayatta yapmam dediğin şeyler karşına çıkınca seni tanıyanlar bile o yapmaz derken sen bir gaflete düşer kendini kurtaramazsın . Dilin konuşmak gözlerin görmek istemez . Yok olup gitmek istersin . Gözyaşların bile sana lanet okurken sen kendinden nefret edersin . Şimdi kim bana beni sevdirecek kim bu yanlışı hayatımdan silip alacak. Artık yüzün olmaz kimseye . Kendi aynanda kendi yüzüne bakamazken. Artık bu karanlığa gömülüp gidersin . Bul beni aydinligim. Kurtar bu karanlıktan zira ben bittim ben yandım sen kurtar beni buradan. Cümleler bile konuşma derken içinden elim gitmez yazmaya . Şimdi bak dünyada ki cehennemi tattin, şimdi kendimi affedecek neyim kaldı.