Bazı meseleler bize aslî yurdu unutturuyor.
Fazla güveniyoruz delice akan kanımıza , fazla güveniyoruz güzelliğimize , kırışıksız ellerimize....
İnsanları hayatın merkezi yaparak en büyük hatayı yapıyoruz kendimize. Anlam yüklediğimiz yaşam ve insanlar dışında bunların yaratıcısı olan Allah'a ne kadar yöneliyoruz?..
Mecazlar yurdu dünyayı benimsemiş , mezarı düşünmeden yaşıyoruz.
Gün gelecek gözlerimizi açamayacağız yarınlara, ve güvendiğimiz kanımız , damarlarımızda duracak.
Ve o zaman hayatın merkezi yaptığımız insanların hiçbir faydası olmayacak..
Ve damarlarımızda ki kanı yöneten Rabbimizin , hayatımızı yönetmesine izin vermediğimiz için pişman olacağız.
Ama artık toprak altındayız..