BEDENİM RUHUMA KIRGIN

Gönlüm pas tutmuş,
Artık eskisi gibi çarpmıyor.
Bedenim ruhuma kırgın,
Gözlerim ise ağlamaktan tutmuş yosun.

Dünya denen oyun bahçesinde,
Bir salıncağım bile olmamış.
Azraille , arzularım aşık olmuş,
Gönlüm artık birini arzulayamaz olmuş.

Hayallerimdeki her düş,
Zehirli şimdi.
Heybemdeki her azık,
Tatsız şimdi.

Sormayın bana neden ? Diye.
Bilmiyorum derim işte,

Tek söyleyebileceğim;
Öyle bir gidişi vardı ki...
Bende böyle bir bitmişlik bıraktı...!