Beklemelere de doyuyor insan , bir de bakmış ki neyi beklediğini bile anımsayamaz olmuş , alışmış iyice yokluğuna. Sonra fark ediyor ki beklenen gelse onu koyacak bir köşesi kalmamış içinde , bakmış görmüş ki güzel olan beklemekmiş geç de olsa farketmiş meğer çoktan vazgeçmiş ... Sadece vakitsiz sevmiş ...