Belki

Yontarsın tahtadan olsa şu benliğim.
Ya da bir çamurdan olsa şeklini verebilirsin belki çaresizliğin.
Ama geceden olursa ,biraz zordur o söylediğin.
Ben belkide çekma kat çıkanların vaktindeyim.
Yani bir bakmışsın külhani bir anıyı belleğimdem sıyırıp,
Şu yassı duran masaya sermişim.
Bir bakmışsın elmayı kokusundan soymuşum.
Bir bıçağı , köreldiği yerden sevmişim.
Çünkü tüm yaramazlığımı yormuşlar benim.
Sizi tamam eden beni noksan etmiş.
Gıkım çıkmamış ,
Zerdali yaprakları kaynamış göğsümde.
Kokusu etrafa yayılmış.
Tam yedi kere dönmüşler etrafımda.
Ütülenmiş bir yarım kalmışlıktan fazlası varmış yakamda.
Koltukları duvara çevirip.
Boşluğa devrilmek istiyorum şimdi.
Sonra oturup ,bir yudum suyun bir çiçeğin tüm dargınlıklarını yok edişini izlemek istiyorum ..
İçime dolsan , taşmam belki.
Dalgınlığımı tavanda da unutmam belki..