BEN GÜVENSİZLİĞİ ÖĞRENMİŞTİM

Bir dünya çizdim geçen resimlerimde... Umut vardı insanların yüzünde, mutluluk vardı miniklerin ellerinde... Hayat vardı bu dünya da, yaşam vardı... Seven edebiyle seviyor ve kimse ağlamıyordu. Ne garip gerçek olamayacak bir dünya vardı karşımda. Belki de sadece benim hayalim değildi böyle bir dünya ve belki bir gün böyle olacaktı bu dünya... Lakin ben göremeyecektim, çünkü ben umutlarımı, hayallerimi yitirmiştim. Ben güvensizliği öğrenmiştim her defasında da pekiştirmiştim...