***Ben hiç mutlu değilim duy sesimi anne
Ben hiç mutlu değilim, duy sesimi anne
Ya mutlu olmayı beceremiyorum
Ya da mutluluk nasibim değilmiş
Karamsar olma elbet bir gün olur dedin ya
İyimser olsam da olmayan mutluluk
Mutsuz olan hayat neye yarar ki
İyimser olduğumdan beri mutlu değilim anne
Ben hiç mutlu değilim duy sesimi anne
Her gün mutluluk pozları versem
Her gün güzel meşk sofralarında bulunsam
Her gün yalandan yüzüme gülen
Yalancı dostların içinde olsam
İçlerinde mutlu görünsem ne olacak ki
Her an mutluluk şarkıları dinlesem
Hep kendimi avutsam ne olacak ki
Ben hiç mutlu değilim duy sesimi anne
Aşk da beni buruşturup bir kenara attı
Hayat da beni bir kuytu köşeye attı
Dertler kederler de beni yıprattı
Arkadaşlarım dostlarım da beni anlamadı
Beni benim gibi bilenim olmadı
Hiç kimse senin gibi içime dokunmadı
Ben hiç mutlu değilim duy sesimi anne
Yaramı senin gibi saran olmadı
Oğuldan evlattan hayır kalmadı
Mutsuzluktan yoruldum anne
Ben hiç uzun çöpten hakkımı almadım
Gözyaşlarım hep yanaklarımda kaldı
Senin gibi elinle gözlerimi silen olmadı
Ben hiç mutlu değilim duy sesimi anne
Düşlerimin uzun yolları kesildi
Suskun dilim yüreğimi düğümledi
Umudumun yeşerdiği toprak kurudu
Heybemden yerlere zehirim döküldü
Dertli ve kederli yüreğimin içine serildi
Ben hiç mutlu değilim duy sesimi anne
Şimdi acı sözler dökülüyor dilimden
Gönül pazarından mutluluk aradım
Ölüm aldım mutsuzluğumun tam ortasına
Ölüme yakamı ilikledim hiçbir şey yok içimde
Ölürsem mutsuzluktan öldü desinler bir biçimde
Ben hiç mutlu değilim duy sesimi anne
ALİ TEMEL
02.06.2016