Ben Kadere Ne Diyeyim

Ben kadere ne diyeyim,
Kalem de onun, kâğıt da.
Yazılanı bozsam ne olur,
Silsem, izi yine aynı noktada.

Kırılmış bir saat gibiyim,
Zaman durmuş içimde.
Ne ileri gidebiliyorum,
Ne dönebiliyorum geriye.

Bir cümle başlar, noktasını o koyar,
Bir umut doğar, gölgesini o yayar.
Ben sadece okurum satır aralarını,
Yaratan yazmış, ben neye yanar?

Dert mi, nasip mi, sınav mı bilmem,
Ama her çizgi bir hikmet gizler.
Ben sadece misafirim bu defterde,
İmza O’nun, adım rüzgârda izler.

Ben kadere ne diyeyim,
Susarım… çünkü o da duyar.
Belki benim sandığım sonlar,
O’nun için sadece bir bahar. ????