ben yazıcam yine bişeyleer, her moralim sikildiğinde kalemimi elime alıyorum öncelerden ağlıyodum ki yine ağlıyorum ama eskisi gibi değiilim sadece bi fazlam daha var .. kalemimi alıyorum elime yazıyorum herşeyi yaşadıklarımı çektirdiği acıları felan herşeyii işte neyse başlıyorum ben, aralığın 27siydi evet biz biz olduğumuz gün aralığın 27siydi unutamam kii dün gibi aklımda dünler zaten hep aklımda benim elalemin yarınları bitmez benimde dünlerim.. neyse herşey başta çok güzeldi eveet ona o kadar çok bağlanmıştım kii yani bilmiyorum herkesten herşeyden çok farklıydı o, ona hissettiklerim. sırıtıp sırıtıp duruyodum mutluydum amınakodumun hayatında mutluydum ama yarım kaldı işte herkesten farklı oldugu gibii herkes gibi siktirolup gidende oydu ve gittii o gittii o gün bi boşlukta gibiydimm ve sonra yavaş yavaş o boşluktan kurtulup karanlık bi odaya kilitlemişti beni yokluğu hiç ışığı olmayan karanlık bi oda .. günlerce oradaydım ve halada oradayım burdan yazıyorum hep size bu sözlerimii. sensizliğimin bilmem kaçıncı günüü.
bazen kendini tutamıyorsun sen kendini tutsanda gözyaşların artık duramıyo gözlerinde ve ağlamaya başlıyosun. kendi kendine düşünüyosun sonra oturduğun yerde bu böyle olmayacakk benim onu unutmam lazıım ve kendini o an başkasının kollarında buluyosunn, deniyosun onu unutmayı ama olmuyo .. neden? cunku ona her baktıgında onun gözleri ona her sarıldıgında onun kokusu onun her elını tuttugunda onun ellerini hissediyosun hala deniyosun ama olmuyo kimse dolduramıyo onun sende ki boşlugunu .. sonra sende yaptıgının yanlıs oldugunu farkedip ayrılıyosun o cocuktan ve sonunda anlıyosun ki kimseyi kimseyle unutamazsııın. içinde de ona karsı hep bı umut tasıyosun belki bi gün gelir diye neyse beklemeye devam ediyosunn ama gelmiyo kendini avutuyosun sonraa :) belki suan oda beni dusunuyodur mesaj atmamı bekliyodur felan diyo sonra içinden bi ses NAAHH der gibi umrunda değilsin artık anla diyo. sen ağlamaya baslıyosun yapacak baska biseyin olmuyo cunkuu geceleri diycem demiyorum cunku benim gündüzüm yok ışığım onun gidişiyle söndü neyse işte başını yastığa koyduğunda gözlerin tavana dikiliir düşünürsün saatlerce uyuyamazsın konuşmalarınız herşeyiniz gözünün önüne geliir gülümsersin bian ama nafile sonra öyle bi ağlamaya başlarsın kii sabaha kadar sessiz sessiz ama hıçkıra hıçkıra yastığın gözyaşıyla sevişir o anlar annen agladıgını görücek diye birazda korkasın tabii yanına gelir bazen aglıyosundur yüzünü göstermemek icin yorganı yüzüne kadar cekersiin sonra bi kalkarsıın aynaya baktığında gözlerin şişmişş yüzün çökmüş bu ben miyim? diye sorarsın kendine sonra aklına o geliir ki zaten hic cıkmaz bi kosede hep durur o bazen delirdiğimi dusunuyorum saclarımı durup dururken yolmak akıl işimi sence? evet delirtiyo yokluğu sevmiyo beni biliyorum onada tamam ama bana yaşattığı acılar kalbimi kırdığı o anlar beni daha cok mahvediyo ben ona bu kadar kötü napmış olabilirim ki anlamıyorumm ama bekliycem ya unutucam ya bekliycem karar benim. Eminim ki karsısında baska bi kız olsaydı 2 gün dayanamazdı tas olsa catlar amk o laflaraa bana onun icin intihar eden kızı anlatıyo allahııımmm ... sevgimi göstermek icin seni buna inandırmam icin kendimi mi öldürüyim yani napıyım anlamadım ki?? yasadıklarımı cektiklerimi bi bilseydin bu kadar rahat olabilcekmiydin merak ediyorum.
BUGÜN 26 OCAK 2013 VE BEN HALA SENİ BEKLİYORUM.