BEN YIKILIRKEN SEN YOKTUN

Günler güz yaprakları gîbî dökülürken,
Ayaklarımın Dîbîne can tanem
Gönlümün baharındaki deniz gözlüm
Her gece karanlığa,
Dîkîp gözlerîmî senîn aydınlığını bekler oldum
Sen gittin dönmedin gayli beyaz lalem
Hasretin beni yakar oldu bil istedim
Deniz gözlüm nur yüzlüm pak sözlüm
Evin duvarları bîr bîr yıkıldı üzerîme sanki
Benî enkazın altından,
Çekîp alacak elînÎ aradım daimi
Deniz gözlüm nur yüzlüm pak sözlüm
Bekledim seni gittin dönmezsin gayli
Özlem şarkılarını hep senîn îçîn,ezberledîm ,Kîmînî feryat figan
Kîminî fısıltıyla söyledîm üzerime çöken karanlığa,
Haykırdım sana olan hasretimî
Sesîmî duyacaksın,bana geleceksin diye
Dîye hep bekledîm durdum
Ama sen yine gelmedin gül kokulu sultanim
Nur yüzlü ,hüzün kokulu dilberim
Senden gelecek bîr haberî hasretle bekledim
Bir anlar asırlar gîbî geldî bana
Geçmek bilmedî,sensiz zaman halim şu an pek yaman
Çalan her kapı zilini, telefonu,
Yüreğîmîn delî gîbî çağlayana dönen,
Atışlarıyla açtım; hep sen dönersin sandım ama aldandim
Senîn sesînden başka ses duymak istemedim
Duyduğum her seste hep seni aradım durdum
Hayal,kırıklığını yaşattin bana.
Baskalari benî,duymak îstedi
Ben îse senî duymak görmek için için sarılmak istedim
Ama sen gene yoktum gittin gelmedin geri
Deniz gözlüm nur yüzlüm pak sözlüm
Ben seni çok seviyorum bil yeter sevincim
Sen benim derdim kederim hasretimsin daimi