Benden Sonra Mutluluk / Özdemir Asaf

● Ben kendime
Yalanlar söyledim
Sonra ben o kendimden
Onları dinledim
●Şiirlerden, eskimez güzelliklerden,
Suskun tükenmez gülümsemelerden
Kaçırdığım
Katmer-katmer ördüğüm
Bir sevi taşıdım sana.
●Bir özgürlük var, sularca, havalarca olağan
Varlığında değil, yokluğunda belli olur.
●Bunca yıl yaşadım
Elime ne geçtiyse yitirdim
Biraz daha yaşayacağım
Yalnız bir şey biriktirdim
Bir bakış, bir görüş, bir duyu, bir düşünce
Belki aç kalacağım
Suçlanacağım ölünce
Biraz yazdım, artık hep yazacağım
Hüzünden baş alamadım
Görünce
●Daha çok şey başlamadı
O da bitmesin diye
●Demek isterim ki efendim
İki an, iki taş, iki cami arasında
Saadet denen bir şey vardır
●Devir bir kötü devir.
Düşünceler, duyuşlar cılız
Anlayışlar kıt.
Kimse kimseyi takmıyor efendim,
Elalemin umurunda değil
Herkeste bir acele, bir acele…
●Bir umut bir yarına adını çiziyordu
Bir yarın bir olura adını çiziyordu
Binlerce belki geçiyordu geceden...
Bir bekleyiş bir yitişe adını çiziyordu.
●Senin düşüncendeki ölüm değil
Bil sen yaşamaktan korkuyorsun
Ölmeyen olmadı bugüne değin
●Evrende
Bir rastlantıda
Buluşmanın adıdır
Sevi
●Oysa geleceklerindeki ölümün şimdidenki korkularında
Ölüler gibi yaşamadalar
● “Ömrüm seni sevmekle nihayet bulacaktır.”
●Ben deliyim dedi
Akıllının biri
Biri ben çok akıllıyım dedi
Ve diye-diye delirdi
●Dün sabaha karşı kendimle konuştum
Ben hep kendime çıkan bir yokuştum
Yokuşun başında bir düşman vardı
Onu vurmaya gittim kendimle vuruştum
●İnsansız adalet olmaz.
Adaletsiz insan olur mu?
Olur, olmaz olur mu!
Ama, olmaz olsun.
●Aranır bir insan bir insanı
Arar bir insanı bir insan
Söylenemiyor çok şey
Susmadan
●Siz güzellikleri yitirmişsiniz
●Sevmek nokta almaz çocuklar
Sevmeye nokta koyan sınıfta kalır
Onun, virgülleri vardır çocuklar
Sevmek noktalanmaz;
O, noktadır.
●Büyümek en güçlü düşmesidir insanın doğadan.
●Senin sesin benim başımda rüzgar
●Sessizce üşümek ve olmak varken
Ölümle yüz yüze yaşamak varken
Bu gürültü neden
●Sakladığım sensin
Onlar kim
Benim onlarda aradığım sensin
●Bir varmış, bir yokmuş, yakın uzakmış
Türküleri kim kime yakmış
●Amma da kavgalar ederdik
Ne güzeldi
Barışık dargınlıklarımız
Bambaşka bir tadı vardı

"Şair oldum baktı her şey yazılmış / Ressam oldum gördüm her yer çizilmiş / Seyyah oldum sordum dünya gezilmiş / Hiçbir yerde yeni bulamadım ben."