Belki severler,
Bir bakışa ömür adar gibi,
Bir gülüşe dünya sanar gibi,
Ama benim gibi yanamazlar sessizce,
Benim gibi ölmeden ölmezler gizlice.
Belki beklerler,
Ama bir duanın ortasında değil,
Bir suskun gecenin kıyısında değil,
Benim bekleyişim, Allah’a içli bir yakarıştı,
Onlarınki vakit geçsin diyedir belki.
Belki özlerler,
Ama her nefeste acı duymadan,
Her adımda ismini fısıldamadan,
Benim özlemim kabuk tutmayan yaradır,
Onlarınki geçer, benimki kalır içimde bir dağ gibi.
Belki benim sevdiğim gibi sevebilirler,
Ama benim çaresizliğim gibi sevemezler,
Benim gibi dua ederken ağlayamazlar,
Bir kalpte hem umut hem yıkım taşıyamazlar,
Ben sevdim…
Elimle gömdüm kendimi onun yokluğuna,
Ve hâlâ, o mezarda nefes alıyorum sessizce.