Hiçbir zaman göz önünde olmadın,
Ama hep en önemli yerdesin; kalbimde.
Ne madalya istedin ne alkış,
Sadece olduğun gibi oldun,
Ve öylece sevdim seni abla.
Gizli gizli sırtımı dayadım sana,
Sana belli etmeden yaslandım.
Yoruldum dediğimde sen duydun,
Sormadan yardım ettin bana,
Senin sevginde bir mucize vardı.
Anlatamadığım ne çok şey vardı,
Ama sen sormadan anladın.
Bir cümleyi bitirmeden tamamladın,
Yüreğimdeki yaraları sardın,
Kendimi bile unuttuğumda sen hatırladın beni.
Kahraman dedikleri böyle olurmuş,
Pelerin takmadan korurmuş insanı.
Gözyaşıyla değil, sevgisiyle iyileştirirmiş,
Sen benim en gizli kahramanımsın,
Ve sonsuza kadar öyle kalacaksın.
Kimsenin görmediğini sen gördün,
Kimsenin anlamadığını sen hissettin.
İyi ki varsın abla, iyi ki seninim,
Bu hayatta seninle güç buldum,
İçimdeki tüm yaraları sen kapattın.