Bilmezsin nasıl meftunum
Yangınım , korum , vurgunum.
Sensiz acılar diyarı yurdum.
Sevda diye zehir içtim yudum yudum.
Bilmezsin…
Sana ölür sana dirilim.
Öyle bir yardan yandı ki dilim.
En büyük günah bana tenin.
Hasretinle kavrulurum bilmezsin.
Daha kaç mısra yazar bu kalem;
Kaç ay , kaç mevsim kaç yıl döner,
Bilmezsin sensiz ömür nasıl geçer,
Zindanım , kafesteyim , zifiriyim
Bilmezsin…
Adının hürmetine uyur uyanırım.
Gülün göz yaşı olur akarım.
Bülbüller uçmuş gitmiş yetimim,
Umarsız , soğuk , ıssız buralar,
Bilmezsin…
İçimi dağlayan sesin,
Benim bu arsız nefsim,
Keskin hançer gibi derdim,
Kan yerine hüzün akar benden.
Bilmezsin…