BİR ABLADAN DAHA FAZLASI

Hayatta bazı insanlar vardır; gelişleriyle her şeyi değiştirmezler ama yanlarında oluşlarıyla hayatın zorluklarını katlanılır hâle getirirler. Onlar sessizce büyür içimizde, bir dua gibi… Bir teselli gibi... İşte sen de öylesin Makbule abla. Sen, bir abladan çok daha fazlasısın benim için. Senin yanında büyümedim sadece… Senin sevginde şekillendim. Ne zaman içimde fırtınalar koptuysa, senin bir sözünle dinlendim.
Ne zaman yere düştüysem, elimi ilk uzatan sendin.
Ne zaman ne yapacağımı bilemesem, bana önce bakıp sonra yol gösteren yine sen oldun.
Bir abla, bazen anneden bile yakındır. Çünkü kardeşinin içini annenin bile anlayamadığı şekilde çözer. Sen beni kelimelere dökmeden anladın.
Ben ne zaman içime kapanıp dünyaya küstüysem, senin gözlerinle yeniden hayata döndüm.
Dışarıdan güçlü görünen ama içi kırık bir çocuktum çoğu zaman. Ama sen bendeki o kırıkları fark ettin.
Üstünü örtmedin, görmezden gelmedin.
Yaralarımla yüzleşmemi sağladın ama beni hiç yalnız bırakmadın.
Acılarımı sahiplenmedin ama sırtımı sıvazlayıp, “Yalnız değilsin” demeyi de ihmal etmedin.
Senin varlığın bana sadece güven değil, cesaret de verdi.
Çünkü senin gibi biri yanımdayken, hiçbir korku büyüyemezdi içimde.
Sen varken, kaybolmazdım.
Sen varken, vazgeçmezdim.
Seninle konuşmak başka, susmak bambaşka güzeldi.
Seninle kavga bile etsem, içimde “O benim ablam ya…” diye bir sızı kalırdı hep.
Senin yokluğunu hiç yaşamak istemedim. Çünkü yokluğun bile soğuk gelirken, senin varlığın içimi ısıtan tek gerçekti.
Ablalık sadece yaşça büyük olmak değilmiş…
Ablalık, kendini geri planda bırakıp kardeşinin önünü açmakmış.
Ablalık, kendi derdini unutup kardeşinin derdine koşmakmış.
Ve sen bunu yıllarca bana gösterdin.
Birçok insan gelip geçti hayatımdan. Ama çok azı yüreğime iz bıraktı.
Sen o izlerden birisin, hem de en derini…
Çünkü sen, hayatıma zorla değil, sevgiyle dokunan nadir insandın.
Seninle aramızdaki bağ ne bir zorunluluk, ne bir alışkanlık…
Bu bağ, yürekten gelen bir bağlılık.
Ve bu yüzden söylüyorum ki:
Sen benim ablam değil, yüreğimin sesi, hayatımın denge noktasısın.
İyi ki varsın, seni çok seviyorum güzel ablam.