BİR DAMLA

Yağmurdan sonra oluşan kokudan ziyade yağmurun asfalt ile buluşmasını ve çıkarttıkları sesi seviyorum... Asfalt yağmura özleminden ona öyle bir sarılıyor ki kuvvetinden öyle bir ses çıkıyor sanki... Ne zaman yağmur yağsa hava kapansa cam kenarına geçerim bana nostalji hazzı verir... Kendimi sanki her şeyin, en gerçeğinin yaşandığı o yıllardaymışım gibi hissettirir

Nostaljik şarkılar açarım... Eskiyi yaşatmak geri kafalılıktır diye düşünen insanlara inat biraz da ses veririm müziğe... Aa pardon bir de çay vardı değil mi? Az kalsın ocakta unutacaktım onuda... Her neyse konumuza dönelim.. Yağmur.... Üstümüze yağıyor fakat ruhumuzu temizliyor, rahatlatıyor sanki. Gerçi günümüz devrinde yağmur bile etki etmiyor o çirkin kalplere. Ama ben hissediyorum yağmur, günümüz yaşantısında büründüğümüz maskeyi siliyor bir başka benliğimizi gün yüzüne çıkarıyor... Ne zaman yağmur yağsa daha hoşnut, duygusal hissederim... Oysa normalde öyle mi? Tabii değil hepimiz maskeci tayfadayız günlük hayatta büründüğümüz o farklı kişiliklerden bizi yağmur arındırıyor... Anlık bir değişme söz konusu oluyor belki farkına varmıyorsunuz ama ben size hatırlatayım dedim....

Yağmurlar yağar.. İnsanlar kaçar... Yollar bomboş, parklar sahiller caddeler. Takın kulaklıklarınızı yürüyün yağmurlar eşliğinde... Bir gün başka bir şey olabilme gibi bir durum söz konusu olduğunda yağmur damlası olmak isterdim... Kilometrelerce uzakta olan dokunamadığım kokusundan mahrum kaldığım o kişinin saçlarından damlamak isterdim... Bir yağmur damlasının ömrü gökyüzünden yere düşünceye kadardır ölür sonra o damla... Az önce ben ölümlerin en aşk dolu olanını diledim sanırım...

Gerçi bizdeki de şans, yağmur damlası olup sevdiğinizin saçlarından süzülmeyi dileseniz emin olun oda şemsiye kullanırdı :)...

SEVGİLER